Παραίτηση Χατζηδαμιανού και εκλογές

Σε έντονα συναισθηματικά φορτισμένο κλίμα, ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Δαμιανός Χατζηδαμιανού (δεξιά στη φωτό) υπέβαλε την παραίτησή του στην ετήσια Γενική Συνέλευση για λόγους υγείας. 

Ένας ξεχωριστός άνθρωπος με ήθος και όραμα, που δούλεψε για το βόλεϊ και έφερε επιτυχίες παρότι είχε άλλο ένα χρόνο μέχρι να λήξει η θητεία του παραιτήθηκε από πρόεδρος της ΚΟΠΕ αφού όπως δήλωσε «άλλαι αι βουλαί των ανθρώπων και άλλαι των Θεών». Μάταιη ήταν η προσπάθεια των μελών του ΔΣ και κυρίως του Γενικού Γραμματέα της ΚΟΠΕ Γιάννου Προκοπίου να τον μεταπείσουν αλλά ο ίδιος ανέφερε ότι η απόφασή του ήταν οριστική και αμετάκλητη.Έτσι σύμφωνα πάντα με το καταστατικό της Ομοσπονδίας εντός 30 ημερών θα πρέπει να προκηρυχτούν εκλογές για την ανάδειξη νέου Προέδρου για το υπόλοιπο της θητείας, δηλαδή μέχρι το καλοκαίρι του 2016.

Η ομιλία του Προέδρου της ΚΟΠΕ Δαμιανού Χατζηδαμιανού μετά την ανάγνωση της Λογοδοσίας του στη Γενική Συνέλευση της Ομοσπονδίας στις 11 Ιουλίου 2015:

«Αγαπητοί φίλοι, φίλες και συνεργάτες,
Στα αυτιά μου ακόμα ηχούν τα λόγια του μακαριστού πατέρα μου… «Γιέ μου», μου έλεγε, «Μην προσπαθείς ποτέ σου να γίνεις άνθρωπος επιτυχίας αλλά άνθρωπος αξίας και αν κάποτε πετύχεις θέλω να θυμάσαι ότι υπάρχουν αξίες χωρίς ψηλές θέσεις… αλλά μια ψηλή θέση δεν δίνει αξία σε όποιον την κρατάει».

Με αυτά τα βιώματα και γεμάτος όρεξη και ζήλο, πιστεύοντας ότι το μέλλον ανήκει σε αυτούς που πιστεύουν στην ομορφιά των ονείρων τους ξεκίνησα εδώ και επτά χρόνια μια κοινή προσπάθεια με ευγενείς στόχους και οράματα. Είχαμε την τιμή να αναλάβουμε ένα στέρεο οικοδόμημα από τον προκάτοχο και επίτιμο τώρα Πρόεδρο της Ομοσπονδίας, Ανδρέα Σταύρου και έπρεπε να φανούμε αντάξιοι του έργου του. Πολύ δύσκολη ήταν η αποστολή μας! Πόσο μάλλον να το ξεπεράσουμε!

Λάθη κάναμε πολλά. Στην προσπάθειά μας να προχωρήσουμε μπροστά σκοντάψαμε…πέσαμε αλλά σηκωθήκαμε  και πάλι όρθιοι και συνεχίσαμε. Ουδέποτε φυγοπονήσαμε και το πιο σημαντικό  ουδέποτε εγκαταλείψαμε την προσπάθεια αναβάθμισης  για ένα καλύτερο αύριο, ένα καλύτερο αύριο για το άθλημά μας, ένα καλύτερο αύριο για τα παιδιά μας.

Θέλω να τονίσω ότι, καταλυτική και αναμφίβολη ήταν η τεράστια συνεισφορά όλων εσάς, των φίλων και συνεργατών μου. Χάρη σε εσάς και στην εμπιστοσύνη που μου δείξατε όλα ετούτα τα χρόνια, δημιουργήσαμε , κτίσαμε, προσθέσαμε, προοδεύσαμε.

Θέλω να ευχαριστήσω τον κάθε ένα από εσάς ξεχωριστά για την τιμή που μου κάνατε να σας έχω δίπλα μου, φίλους και συνοδοιπόρους στο ταξίδι αυτό. Εύχομαι ειλικρινά να φάνηκα αντάξιος της εμπιστοσύνης και της αγάπης σας.

Δυστυχώς όμως «άλλαι αι βουλαί των ανθρώπων και άλλαι των Θεών», όπως έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες. Κάποια πράγματα, δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν μπορούμε να τα ελέγξουμε και προκαθορίσουμε. Έφτασε πιστεύω το πλήρωμα του χρόνου για ανανέωση, για ένα νέο ξεκίνημα, για μια νέα αρχή.

Πέρασε ήδη ένας ολόκληρος χρόνος όπου είχα να αντιμετωπίσω τα δικά μου σοβαρότατα ιατρικά προβλήματα. Με την βοήθεια του Θεού, τις προσευχές όλων των φίλων και την άριστη φροντίδα των ιατρών μου, νόμιζα ότι ξεπέρασα τα δύσκολα. …πολύ θα το ήθελα…

Είναι όμως, πολύ έντονη και πιεστική η θέση των ιατρών μου, που αν και δεν θέλω να την ακολουθήσω, είναι πιστεύω η σωστή και μαζί με την βαρύνουσα οικογενειακή πίεση δεν έχω άλλη επιλογή από το να υποβάλω σήμερα ενώπιον σας την παραίτησή μου.

Λόγοι υγείας λοιπόν που πρέπει να φροντίσω άμεσα, με αναγκάζουν να αποχωρήσω από την Προεδρία του καλύτερου αθλήματος που μαζί ταχθήκαμε να υπηρετήσουμε με ισότητα – αξιοκρατία – διαφάνεια – ήθος αλλά πάνω από όλα τεράστια αγάπη.

Εδώ και αρκετούς μήνες, είναι η αλήθεια, οι πιέσεις αυξήθηκαν τρομακτικά από όλους τους θεράποντες ιατρούς και όχι μόνο. Αμέσως, φρόντισα να ενημερώσω όσο ήταν δυνατό όλους τους στενούς μου συνεργάτες και να συζητήσω μαζί τους τα διάφορα σενάρια.

Γνώμονας πάντα ήταν και παραμένει η απλή μετάβαση στην επόμενη μέρα την οποία όλοι θέλουμε να είναι καλύτερη από την προηγούμενη.
Τρέμω στην ιδέα να αφήσουμε την Ομοσπονδία μας εκτεθειμένη. Μη νομίζετε ότι ο κόσμος που ζούμε είναι αγγελικά πλασμένος. Κάποιοι μας περιμένουν να διχαστούμε για να αναρριχηθούν…

Είμαι όμως απόλυτα σίγουρος ότι υπάρχουν πολύ πιο ικανοί συνάδελφοι από εμένα για να οδηγήσουν την Κυπριακή Ομοσπονδία Πετοσφαίρισης σε καλύτερες μέρες που αξίζει και δικαιούται.
Δεν θέλω πω το τι έχουμε μαζί πετύχει τα τελευταία επτά χρόνια. Ισως μια άλλη φορά μα δοθεί η ευκαιρία να γυρίσουμε πίσω και να αναλογιστούμε τις καινοτομίες και σχεδιασμούς που εφαρμόσαμε, ίσως στις προσεχείς βραβεύσεις της Ομοσπονδίας ως τελευταία πράξη μου να τιμήσω φεύγοντας όλους εσάς, τις Εθνικές μας ομάδες, τους συναδέλφους μου στα Διοικητικά Συμβούλια τους προπονητές μας, τους διαιτητές μας, τις επιτροπές μας, τους λογιστές και ελεγκτές μας, το προσωπικό και συνεργάτες της ΚΟΠΕ, τον ΚΟΑ, την ΚΟΕ, τους φίλους δημοσιογράφους και τα ΜΜΕ, το ΡΙΚ, το CySports, τον ΟΠΑΠ, τους χορηγούς μας και συνεργάτες μας, τους εθελοντές μας, τους φίλους και γονείς των αθλητών και αθλητριών μας αλλά πάνω από όλα τα σωματεία μέλη μας – το πιο δυνατό συστατικό του αθλητισμού μας. Τους ανθρώπους αυτούς που δίνουν τον χρόνο και χρήμα τους για να βρισκόμαστε εμείς εδώ και να απολογούμαστε ενώπιον σας στη Γενική Συνέλευση. Σέβομαι και υποκλίνομαι στο κάθε ένα ξεχωριστά. Σας υπέρ – ευχαριστώ που σταθήκατε δίπλα μου και πετύχαμε αυτά που πετύχαμε. Είμαι υπερήφανος για όλους εσάς, που με δική σας απόφαση πρωτοπορήσαμε και καινοτομήσαμε στη μείωση των ξένων και κοινοτικών αθλητών και αθλητριών προς όφελος των δικών μας Κυπρίων παιδιών καθώς και σε άλλες σημαντικές καινοτομίες.

Ευχαριστώ θερμά όλους τους αθλητές και αθλήτριες μας για το ήθος τους και την υποδειγματική συμπεριφορά τους.

Σύμφωνα λοιπόν με το καταστατικό της Ομοσπονδίας μας, εντός τριάντα ημερών θα πρέπει να προκηρυχθούν εκλογές για ανάδειξη Προέδρου για το υπόλοιπο της τετραετίας, δηλαδή για ένα χρόνο.

Κλείνοντας θα ήθελα να σας υπενθυμίσω μια ιστορία που είμαι σίγουρος ότι σας είπα εδώ και λίγα χρόνια.

Κάποτε… στα βάθη της Ανατολής ένας Δυτικός διαβάτης, φθάνοντας ένα απόγευμα στις παρυφές ενός χωριού, αντίκρισε ένα καταπράσινο τοπίο με κρυστάλλινα νερό να ρέει άφθονο.
Έσυρε τα βήματα του μέχρι την είσοδο και εκεί με έκπληξη ανακάλυψε ότι το πάρκο ήταν νεκροταφείο γεμάτο με στήλες όπου πάνω αναγραφόταν τα ονόματα των μακαριστών χωριανών. Δεν άργησε όμως να συνειδητοποιήσει ότι κάτι κακό πρέπει να έγινε στο χωριό. Πρόσεξε ότι κάτω από τα ονόματα των τεθνεώτων υπήρχε κάτι το πολύ ανησυχητικό. Όλα σχεδόν τα μνήματα έγραφαν ότι μόλις μερικές ώρες έζησαν και μέχρι μερικές μέρες ζωής. Ταράχθηκε ο Ευρωπαίος φίλος μας και με γοργό βήμα βρέθηκε σε λίγο στην πλατεία του χωριού.
Γεμάτος από απορίες, ζήτησε λίγο νερό να πιεί και προσπαθώντας να συνέλθει από την έντονη συγκίνηση που αντιμετώπισε στο νεκροταφείο, ζητούσε απεγνωσμένα από τους χωριανούς να του πουν τι κακό έγινε και πέθαναν τόσα πολλά παιδάκια, τι συμφορά τους βρήκε;

Ο γηραιότερος τότε του χωριού, με καθησυχαστικό τρόπο του έγνεφε να καθίσει. Με απόλυτη ηρεμία του είπε ότι να μην ανησυχεί και τίποτα κακό δεν συνέβη στο χωριό. Απλά είχαν ένα παράξενο έθιμο.
Όποιο παιδί γεννιόταν του έδιναν ένα προσωπικό βιβλίο/ημερολόγιο. Εκεί αναγραφόταν από τους γονείς στην αρχή, και μετά από τους ίδιους όταν μεγάλωναν, όλες οι χαρούμενες στιγμές που ζούσαν. Η γέννηση τους , η ημέρα που γνώρισαν ένα φίλο, η ημέρα που πήγαν ένα ταξίδι, η ημέρα που παντρεύτηκαν, που έκαναν παιδιά κλπ. Κατέγραφαν λοιπόν κάθε χαρούμενη στιγμή μέσα στο βιβλίο τους. Και στον θάνατό τους πρόσθεταν όλες αυτές τις χαρούμενες στιγμές και το άθροισμά τους ισούταν με τον πραγματικό χαρούμενο χρόνο που έζησαν.

Εύχομαι φίλοι μου, κάθε στιγμή που ζείτε, να είναι αντάξια καταγραφής στο δικό σας βιβλίο ευτυχίας χαράς και αγάπης.

Σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου».