Καλαντάτζε: Η «Τσαρίνα» της Ελπίδας!

Ήταν ο καταλύτης για να πάρει την κούπα του φαιναλ φορ νεανίδων στην Καρδίτσα η ομάδα της, έχει σαρώσει όλους τους τίτλους από κορασίδων μέχρι νεανίδων, είναι η φετινή κάτοχος δύο MVP και πλέον αναμένεται να ηγηθεί της προσπάθειας της Ελπίδας Αμπελοκήπων για επιστροφή στην Α1, μέσω των πλέι οφ ανόδου, είναι η Άννα Καλαντάτζε.

Η 19 χρονη κεντρική που βλέπει τον κόσμο από τα 1μ.84 και έχει στη βιβλιοθήκη της ένα τίτλο παγκορασίδων, δύο κορασίδων, δύο νεανίδων, ένα ΕΠΕΣΘ, μίλησε στον Volleyplanet για τα τελευταία δύο 24ωρα που συγκλόνισαν την ζωή της και τα φώτα της δημοσιότητας που στράφηκαν επάνω της μετά τον μεγάλο τελικό νεανίδων, κόντρα στο Αιγάλεω που έληξε με 3-1: « Αυτό το πρωτάθλημα νεανίδων ήταν ο μεγάλος μας στόχος, το μεγάλο μας απωθημένο που το θέλαμε πολύ και για διαφόρους λόγους, πέρυσι δεν μπορέσαμε να το πάρουμε. Δώσαμε τα πάντα για να το παρουμε και τα καταφέραμε.

Κάναμε κατάθεση ψυχής απέναντι σε ένα πολύ καλό αντίπαλο όπως το Αιγάλεω. Νομίζω ότι αυτό που έκρινε το ματς εκτός από το πάθος μας ήταν ότι μπορέσαμε να διαχειριστούμε το παιχνίδι, δείξαμε ωριμότητα, ηρεμία και ψυχραιμία στα κρίσιμα σημεία του ματς ενώ φέτος επειδή έχουμε γυρίσει πολλά παιχνίδια με το σκορ σε βαρος μας, αυτή η εμπειρία μας βοήθησε πολύ.

Μη ξεχνάμε ότι για να πάμε στον Παλαμά, κερδίσαμε ένα πολύ δύσκολο τελικό στο φάιναλ φορ της ΕΠΕΣΘ, με 3-2 τον Άρη ενώ στον ημιτελικό είχαμε σοκαριστεί από τον σοβαρό τραυματισμό της Κατέρινας Παπάζογλου.»

Το όσκαρ και η…Μακαρένα

Όσον αφορά το δεύτερο Mvp (είχε προηγηθεί εκείνο του φαιναλ φορ της ΕΠΕΣΘ) που μοιάζει με… όσκαρ πρώτου γυναικείου ρόλου στη φετινή υπερπαραγωγή που παίζει ο σύλλογος της Ελπίδας, η εκπληκτική Καλαντάτζε, με ρίζες από τη Γεωργία από την πλευρά του πατέρα και Ουκρανοελληνικό αίμα από την πλευρά της μητέρας, η εκπληκτική Καλαντάτζε, υποστήριξε:

«Το ατομικό βραβείο βγήκε μέσα από την ομαδική προσπάθεια και δεν θα τα είχα καταφέρει αν δεν ήταν οι συμπαίκτριες μου, στις οποίες και το αφιερώνω. Δεν με ενδιέφερε να βγω MVP, όπως τόνισα και νωρίτερα, το απωθημένο ήταν το κύπελλο και είμαι πολύ χαρούμενη που τα καταφέραμε. Για τις περισσότερες είναι η τελευταία μας διοργάνωση στα αναπτυξιακά τμήματα και την απολαύσαμε στο έπακρο.

Θέλαμε να μας μείνει αξέχαστη και έτσι θα είναι. Η Ελπίδα δεν είναι απλά μια ομάδα, είναι οικογένεια, με δεύτερο πατέρα μας, τον προπονητή μας, Γιώργος Χρυσομαλλίδη, με τον οποίο έχουμε δουλέψει μαζί όλα τα κορίτσια από τις παγκορασίδες. »

Είδαμε σε βιντεάκι στο διαδίκτυο, να χορεύετε «μακαρένα» πριν καθίσετε στην τραπεζαρία… « Ήταν το κόλπο για να διώξουμε το άγχος και να αποφορτιστούμε πριν το τελικό να εκτονωθούμε και ήταν κάτι που θέλαμε όλα τα κορίτσια.»

Το όνειρο της Α1

Το «λιοντάρι» της Ελπίδας, ζωδιακά και ρεαλιστικά, (γεννημένη τον Αύγουστο του ’97), σχολίασε και την φετινή πορεία των «πρασίνων» των Αμπελοκήπων με 22/23 νίκες αλλά και τη μεγάλη χαμένη ευκαιρία να περάσει στο φαιναλ φορ γυναικών κυπέλλου στη Χίο, κόντρα στην Ηλιούπολη: « Είμαστε πολύ χαρούμενες που έχουμε καταφέρει να πετύχουμε τόσα πολλά και καλά αποτελέσματα. Είναι πολύ σπουδαίο που είμαστε αήττητες στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος και μάλιστα φτάσαμε τόσο κοντά να πάμε σε ένα φάιναλ φορ κυπέλλου. Παλέψαμε πολύ με την Ηλιούπολη αλλά δυστυχώς δεν τα καταφέραμε. Ελπίζω να μπορέσουμε στο μέλλον να πάμε σε μεγάλες διοργανώσεις.»

Τα πλέι οφ ανόδου ξεκινούν την Τετάρτη και η απόλυτη σταρ της Ελπίδας…ελπίζει βάσιμα το όνειρo της να γίνει πραγματικότητα και να αγωνιστεί του χρόνου στην Α1: « Ναι θα μου άρεσε πολύ να παίξω στην Α1 με την Ελπίδα, είναι το μεγάλο μου όνειρο αλλά για να φτάσουμε εκεί πέρα πρέπει να προκριθούμε στη δεύτερη φάση των πλέι οφ. Ακόμα δεν έχει κριθεί τίποτα και οφείλουμε να είμαστε προσγειωμένες και συγκεντρωμένες στον στόχο μας.»