Τίτλος made in Serbjia στον Πειραιά

Η διεθνής Σέρβα ακραία Άνα Λαζάρεβιτς συνεχίζοντας την παράδοση συμπατριωτισσών της  Τσερντσέβιτς (Κύπελλο 2011), Σίμανιτς (Κύπελλο 2012), Λούκοβιτς (Πρωτάθλημα-Κύπελλο 2013), Βέσοβιτς και Νέσοβιτς (Πρωτάθλημα-Κύπελλο 2015) οδήγησε τον Ολυμπιακό σε έναν ακόμη τίτλο. Μια επιτυχία που ασφαλώς έχει μεγαλύτερη σημασία, αφού το φετινό νταμπλ των ερυθρόλευκων ήρθε υπό τις οδηγίες ενός Σέρβου τεχνικού.

Ο 49χρονος Μπράνκο Κοβάτσεβιτς, «αρχιτέκτονας» των φετινών επιτυχιών του Ολυμπιακού δίπλα στη συμπατριώτισσά του καπνίζει το πούρο του ενθουσιασμένος, όχι μόνο για την κατάκτηση του τίτλου, αλλά γιατί στην πρώτη του κιόλας χρονιά στο λιμάνι έγραψε ιστορία, ως ο πρώτος ξένος τεχνικός που κατακτά τίτλο, μετά τον θρυλικό Πολωνό τεχνικό, Γέρζι Βέλτς την περίοδο 1992-1993 με τον Παναθηναϊκό.

«

«Αυτό (σ.σ. δείχνει το πούρο), μου το εξασφάλισε ο φίλος μου ο Σπύρος και πραγματικά κάτι τέτοιες στιγμές είναι σκέτη απόλαυση» δηλώνει εκστασιασμένος στο Volleyplanet ο κ.Κοβάτσεβιτς τραβώντας μία γερή ρουφηξιά! «Μπορεί να είμαι ξένος προπονητής, αλλά ο Ολυμπιακός είναι μεγάλο κλαμπ και διάσημο στην Ευρώπη, οπότε θεωρώ ότι αυτό για τον Ολυμπιακό είναι κάτι το νορμάλ»!

Μπράνκο the… best!

Πέρα όμως από το επιτυχημένο αποτέλεσμα της φετινής σερβικής συνταγής πως κύλησε όλη τη χρονιά μεταξύ των δύο συμπατριωτών… «Άσε για αυτό ρώτα εμένα», λέει η Λαζάρεβιτς και ξεκαρδίζονται και οι δύο στα γέλια. «Αν εξαιρέσεις πως ακουγόταν συχνά η γνωστή λέξη «μαλ…» (γελάει), ήταν πάρα πολύ ωραία. Δεν έχω να πω τίποτα» πετάγεται πρώτη η όμορφη Σέρβα που στη συνέχεια πλέκει το εγκώμιο του Κοβάτσεβιτς.

«Επιτέλους μετά από χρόνια συνεργάστηκα με έναν πολύ καλό προπονητή, που ξέρει τι πρέπει να γίνει για να διακριθεί η ομάδα και παράλληλα έχει εμπιστοσύνη στις αθλήτριές του, όπως κι εμείς σε εκείνον. Όταν κολλήσεις σε κάποιο σημείο του αγώνα και δεν ξέρεις τι πρέπει να κάνεις, αρκεί να τον κοιτάξεις και εκείνος θα σου πει το σωστό. Τι να πω… Για μένα είναι πολύ καλός προπονητής και όχι γιατί είναι Σέρβος, αλλά γιατί θεωρώ ότι για αυτή την ομάδα είναι ο καλύτερος».

Κι ο ίδιος όμως θεωρεί ότι το να μιλάς την ίδια γλώσσα με τον άλλον σε μία ομάδα είναι σημαντικό πλεονέκτημα. «Ασφαλώς! Όχι μόνο αν είσαι από τη Σερβία… γιατί άλλωστε η Άννα δεν είναι… γνήσια Σέρβα, αφού είναι από το Βάλγιεβο… (γέλια)! Πέρα από τα αστεία, είναι πραγματικά απόλαυση να δουλεύεις με όλα τα κορίτσια που έχουμε στην ομάδα, αλλά φέτος ιδιαίτερα με την Άννα… (τη φιλάει στο μάγουλο κι η Λαζάρεβιτς ανταποδίδει).

Περήφανος για την αδελφή του

Όλα αυτά συμβαίνουν κάτω από το… άγρυπνο βλέμμα του αδελφού της Λαζάρεβιτς, τον Αλεξάνταρ Σάσα. Ένα δίμετρο παλικάρι, σαν τα κρύα νερά, κεντρικός μπλοκέρ σε μία μικρή ομάδα της χώρας του, που σε μια τέτοια σημαντική στιγμή της αδελφής του δεν θα μπορούσε να λείπει από κοντά της. Ακόμη κι αν κάποιοι παρεξήγησαν την ζεστή αγκαλιά που έδωσε με τη λήξη του τελικού στην νταμπλούχο του Ολυμπιακού.

«Είμαι πολύ περήφανος για την Άννα! Ξέρω πως ένας τελικός δεν είναι ποτέ εύκολη υπόθεση και για αυτό όλη η οικογένειά μου είναι πολύ περήφανη. Συνεχώς μας λέει πόσο χαρούμενη είναι για την φετινή χρονιά της στον Ολυμπιακό και πόση σημασία έχουν για εκείνη οι τίτλοι που κέρδισε στην Ελλάδα.

Επιτακτική ανάγκη η επέμβαση

Ωστόσο, μετά το νέκταρ του νταμπλ και το μεθύσι της επιτυχίας, η Λαζάρεβιτς δεν σκέφτεται όπως οι υπόλοιπες συμπαίκτριές της τις διακοπές, αλλά το νυστέρι που την περιμένει. «Δυστυχώς θα πρέπει να μπω στο χειρουργείο, γιατί οι δύο τελευταίοι μήνες για μένα ήταν καταστροφή, είχα κάποιο πρόβλημα, κήλη και θα πρέπει να χειρουργηθώ άμεσα. Για μένα ήταν δύσκολο, αλλά θα επιστρέψω στην Σερβία να πάρω και κάποια άλλη ιατρική γνώμη και να δω τι θα κάνω, γιατί αν θέλω να παίξω και πάλι του χρόνου, θα χρειαστεί να υποβληθώ σε επέμβαση.

Είναι δύσκολο για μένα, γιατί δεν μπορώ να σηκώσω βάρη και να κάνω άλλα απλά, καθημερινά πράγματα, οπότε για την επόμενη σεζόν θα πρέπει να είμαι έτοιμη» τόνισε η άσος του Ολυμπιακού, που εξεπλάγην από τα μηνύματα συμπαράστασης που πήρε από συμπατριώτες της στη Σερβία ενόψει των τελικών, αλλά κυρίως από τις γνώσεις που είχαν για το ελληνικό πρωτάθλημα και το δέσιμο που υπάρχει ανάμεσα στους οπαδούς του Ερυθρού Αστέρα και τον Ολυμπιακό, που μολονότι ως αθλήτρια της Βιζούρα, δεν αγωνίστηκε ποτέ στον Ερυθρό Αστέρα, αισθάνεται σαν μια «οικογένεια».