Ημέρα μνήμης στον «Αετό»

«Μαύρη» μέρα και ημέρα πένθους αποτελεί η 4^η Ιανουαρίου για το Ελληνικό βόλεϊ καθώς συμπληρώθηκαν ήδη δύο χρόνια από τον άδικο και ξαφνικό χαμό του Νίκου Σαμαρά…. Του παίκτη και του ανθρώπου που κατάφερε να εμπνεύσει μικρούς και μεγάλους και να προσφέρει όσα λίγοι στο αγαπημένο μας άθλημα.

Μπορεί να πέρασαν δύο χρόνια από την «αποφράδα» Παρασκευή του 2013 και όμως ο πόνος παραμένει ο ίδιος. Τα μάτια βουρκώνουν και τα σφίξιμο στην καρδιά γίνεται έντονο όταν η σκέψη μας γυρνά τον χρόνο 24 μήνες πίσω.

Σαν σήμερα πριν δύο χρόνια η είδηση του ξαφνικού χαμού του Νίκου Σαμαρά βύθιζε σε θλίψη όλους τους ανθρώπους του Ελληνικού βόλεϊ.

Ο κόσμος του βόλεϊ και του αθλητισμού, έτσι ξαφνικά και άδικα έχασε έναν άνθρωπο  και αθλητή σύμβολο. Έναν αθλητή που σημάδεψε με την παρουσία του το βόλεϊ και αποτέλεσε πρότυπο πολλών νεαρών παιδιών που από αυτόν πήραν το ερέθισμα να ασχοληθούν με το βόλεϊ.

Ήταν ο αθλητής που είχε το κάτι ξεχωριστό πάνω του. Αυτό που μπορούσε να ξεσηκώσει χιλιάδες φίλαθλους στο ΣΕΦ, στην Ορεστιάδα, στην Θεσσαλονίκη και την Αθήνα και να γίνει αυθόρμητα σύνθημα στα χείλη τους.

Ο Νικόλας, μόλις 42 ετών, χτυπημένος από ανεύρυσμα στον εγκέφαλο έφευγε ξαφνικά από κοντά μας και πέταξε στην γωνιά των αγγέλων. Εκεί όπου συνεχίζει να ανοίγει τα φτερά του και περήφανα να μας βλέπει από ψηλά.

Ο Σαμαράς με τον ξεχωριστό χαρακτήρα του και την ηγετική του φυσιογνωμία αποτέλεσε ένα από τα παντοτινά διαμάντια του Ελληνικού βόλεϊ. Παρά την απουσία του εδώ και δύο χρόνια παραμένει ζωντανός στην μνήμη όλων μας και συνεχίζει να εμπνέει.

Δύο χρόνια βασανιστικά χωρίς τον Σαμαρά…. Δύο χρόνια που το ελληνικό βόλεϊ είναι πιο φτωχό και το διαπιστώνουμε καθημερινά ολοένα και περισσότερο.

Κάθε μέρα που περνά καταλαβαίνουμε και το μέγεθος του ονόματος του Νίκου Σαμαρά.