To Gym … or NOT to Gym

Πολλοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι η τελειότερη μηχανή είναι αυτή του ανθρώπινου σώματος, διότι υπακούει και ελέγχεται από τον κανόνα της χρήσης του, ή της αχρηστίας του.

Αυτό σημαίνει ότι με την κίνηση προάγονται οι βασικές λειτουργίες του οργανισμού, ενώ στην ατονία ή την υποτονικότητά του, επιφέρει μεταβολές στα περισσότερα από τα συστήματά του , και αποτελεί μια μορφή στρες γι’ αυτόν. Ο προβληματισμός λοιπόν από όλους μας έγκειται, στο αν υπάρχει τελικά αμφιβολία, για το αν η άσκηση μπορεί να έχει δράση ως ένα μέσο για την ευρωστία, την ευεξία ή ακόμη και την αύξηση της σωματικής απόδοσης.

Οι διαρκώς αυξανόμενες απαιτήσεις των σύγχρονων προπονητικών προγραμμάτων αλλά και η συνεχής αναζήτηση για καλύτερη ποιότητα ζωής, έχουν καταστήσει αναγκαία τη διεξαγωγή συστηματικής έρευνας και επιδημιολογικών μελέτων, σε θέματα που άπτονται φυσιολογικών και βιοχημικών αντιδράσεων του ανθρώπινου οργανισμού. Η προσέγγιση αυτή μπορεί να έχει ολιστικό χαρακτήρα, ή ακόμη και χαρακτήρα απομόνωσης παραμέτρων και δεικτών οι οποίο κρίνονται υπό αμφισβήτηση και συστηματική παρατήρηση.

Μία… ιερή τριαδική σχέση!

Αυτό όμως που χαρακτηρίζει τον σύγχρονο κόσμο είναι η υποκινητικότητα, η οποία σε συνδυασμό με την κακή διατροφή, το στρες και την κακή ποιότητα του ύπνου επιταχύνει την βιολογική φθορά. Συμπτώματα όπως εκφυλιστικές αρθροπάθειες, καλπάζουσες μορφές καρδιαγγειακών νοσημάτων, οστεοπόρωση, είναι μερικά, τα οποία καθιστούν πλέον αναγκαία και ικανή την άσκηση, ως προς την συντηρητική τους αντιμετώπιση.

Η τριαδική λοιπόν σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ της άσκησης, της ευρωστίας και της υγείας, καθιστά εμφανή τον ρόλο τους στην αύξηση της ποιότητας και της διάρκειας της ζωής. Ο προσωπικός προγραμματισμός από κάποιον ειδικό, μπορεί να αποτελέσει τελικά μια από τις μεγαλύτερες και σημαντικότερες δεξιότητες αυτοδιαχείρισης. Η αναγνώριση των αναγκών του κάθε ασκούμενου και ο ορισμός εφικτών στόχων ως προς επίτευξη, μαζί με τις αλλαγές και τις προσδοκίες του τρόπου ζωής, είναι διαδικασίες υιοθέτησης και φιλοσοφίας ΜΟΝΟ από τους ειδικούς τις υγείας (Ιατροί, Φυσικοθεραπευτές, Διαιτολόγοι, Εργοφυσιολόγοι). Η αξιολόγηση της υγείας, ο σχεδιασμός ατομικών καρδιοαναπνευστικών προγραμμάτων, ο συσχετισμός μεταξύ παθήσεων και καθιστικού τρόπου ζωής, η γνώση σωστής προσέγγισης και ενημέρωσης του ασκούμενου, η ικανότητα συνεργασίας με άλλους φορείς της υγείας, είναι ορισμένες από τις ικανότητες που πρέπει να αναζητήσει κανείς στον «προσωπικό του Γυμναστή».

Αναζητώντας λοιπόν μια οργανωμένη, στοχοποιημένη, προγραμματισμένη και επαναλαμβανόμενη σωματική κίνηση, η οποία θα έχει σαν σκοπό την διατήρηση ή την βελτίωση των στοιχείων που συνθέτων την τριαδική αυτή σχέση, ας μην επαναπαυτεί κανείς στην εύκολη λύση του «μικρού γυμναστή» ή του «μικρού γυμναστηρίου», και ας αναζητήσει το καλύτερο προϊόν για την υγεία του, απορρίπτοντας τα τόσα «σάπια φρούτα» που κυκλοφορούν στην αγορά. Ας γυμναστούμε όλοι λοιπόν!!!