Σήκωσαν… φιλέ στο Καστελόριζο
28/10/2020 15:29Συγκινητικές στιγμές εκτυλίχθηκαν στο σχολείο του Καστελορίζου όπου για δύο ημέρες βρέθηκε αντιπροσωπεία της Ελληνικής Ομοσπονδίας Πετοσφαίρισης συνοδευόμενη από την ηγεσία της Τοπικής Ένωσης Πετοσφαίρισης Δωδεκανήσων. Είναι η πρώτη φορά που παράγοντες του Ελληνικού Bόλεϊ επισκέφθηκαν τους νέους του νησιού, μοίρασαν μπάλες και δίδαξαν τα μυστικά του βόλεϊ.
Ο ταμίας του Δ.Σ. της Ε.Ο.ΠΕ. Τάκης Καβαλιεράκης και οι ομοσπονδιακοί προπονητές Χρήστος Ντόζης και Κώστας Γκούντας συνεχίζοντας την περιοδεία τους στα Δωδεκάνησα θεώρησαν χρέος τους να επισκεφτούν τα παιδιά στο ακριτικό νησί και να μιλήσουν στα παιδιά για τα μυστικά του βόλεϊ αλλά και του αθλητισμού γενικότερα. Η πρωτοβουλία ανήκει στον αντιπρόεδρο της Τοπικής Επιτροπής Δωδεκανήσων Νίκου Κουκιά, του αδελφού του Χρήστου Κουκιά αλλά και του ταμία της Ένωσης Σάκη Κυπριώτη.
Η βολεϊκή αποστολή μετά από πέντε ώρες ταξίδι με το πλοίο της γραμμής έφτασε στο γραφικό Καστελόριζο και επισκέφτηκε την ιστορική «Σαντράπεια Αστική Σχολή» που στεγάζει τα 62 παιδιά του Δημοτικού, του Γυμνασίου και του Λυκείου στο Καστελόριζο.
Δεν υπάρχουν γήπεδα στο νησί
Τα παιδιά προπονούνται σε ένα μικρό αλλά «κουκλίστικο» γηπεδάκι με ταρτάν που έχει φιλέ του βόλεϊ σε κανονικές διαστάσεις, μπασκέτες και τέρματα του χάντμπολ. Η διευθύντρια του σχολείου παρατήρησε πως υπάρχει ανάγκη να δημιουργηθούν οι κατάλληλες αθλητικές υποδομές ώστε να αθλούνται τα παιδιά: «Σας ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη στο Καστελόριζο. Η αλήθεια είναι πως το βόλεϊ στο νησί μας δεν είναι τόσο διαδεδομένο όπως είναι άλλα αθλήματα. Οπότε η παρουσία κλιμακίου της Ομοσπονδίας είναι ιδιαίτερα σημαντική. Έχουμε ένα πολύ ωραίο γήπεδο στο σχολείο, αλλά αν θέλει κάποιος μαθητής να δώσει αθλήματα για να περάσει στο πανεπιστήμιο, εκεί υστερούμε. Το νησί δεν έχει τις κατάλληλες υποδομές. Η Πολιτεία μας προσέχει πολύ, ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό, ενώ υπάρχουν και ιδιωτικές πρωτοβουλίες ανθρώπων που μας έχουν βοηθήσει στο σχολείο και με την ευκαιρία αυτή τους ευχαριστούμε πολύ. Έχουμε παιδιά με ταλέντο αλλά δεν έχουν που να προπονηθούν για τις εξετάσεις τους».
Ο Χρήστος Κουκιάς είπε: «Τα τελευταία χρόνια προσπαθούμε να διαδώσουμε το άθλημα του βόλεϊ στα Δωδεκάνησα και στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας, καλέσαμε τους ανθρώπους της Ομοσπονδίας για να δούμε πιο σοβαρά το θέμα των υποδομών. Η ανταπόκρισή τους ήταν άμεση και μάλιστα λόγω της χρονικής συγκυρίας, τους προτείναμε να έρθουν στο Καστελόριζο, ένα νησί που μεγαλώνει την Ελλάδα. Τους ευχαριστούμε για την αμεσότητά τους και για τον ενθουσιασμό που είχαν για αυτή την περιοδεία, καθώς επισκέφθηκαν και σχολεία στη Ρόδο και έκαναν σεμινάρια με τους καθηγητές φυσικής αγωγής, ενώ βρέθηκαν και στα σωματεία της Ρόδου που αναπτύσσουν τις ακαδημίες τους. Στο Καστελόριζο ήρθαμε με στόχο να γίνει στα παιδιά η πρώτη τους γνωριμία με το βόλεϊ».
Συγκινητική όμως ήταν η τοποθέτηση των δύο μεγαλύτερων παιδιών του σχολείου. Της Εφραίμας που είχε όνειρο να παίξει ποδόσφαιρο αλλά δεν έχει αυτή τη δυνατότητα αλλά και ο νεαρός Νίκος που πηγαίνει Γ΄ Λυκείου και παλεύει να περάσει στα ΤΕΦΑΑ αλλά δεν έχει τη δυνατότητα να προπονηθεί: «Πιο πολύ μου αρέσει το ποδόσφαιρο, όμως στο Καστελόριζο δεν έχουμε τις εγκαταστάσεις και τους ανθρώπους να μας βοηθήσουν να έχουμε κάποια μάθηση στα αθλήματα. Με το πρόγραμμα των αθλητικών που γίνεται κάθε χρόνο υπάρχει η δυνατότητα να μάθουμε ορισμένα πράγματα, εφόσον υπάρχει θέληση και από εμάς», είπε η Εφραιμία.
Συγκλονιστική και αυθόρμητη η τοποθέτηση του Νίκου που παλεύει μόνος του σε ένα νησί που βρίσκεται 72 ναυτικά μίλια νοτιοανατολικά της Ρόδου και χωρίς να έχει χώρο άθλησης για να κάνει προπόνηση στα αθλήματα και στίβο: «Το γεγονός ότι δεν υπάρχουν εγκαταστάσεις το κάνει πολύ δύσκολο, όμως συνεχίζω και προσπαθώ με ό,τι έχω στη διάθεσή μου θέλοντας να πετύχω τον στόχο μου. Ασχολούμαι με τον στίβο, αλλά γεννήθηκα παίζοντας ποδόσφαιρο αλλά εξελίχθηκε σε κάτι ατομικό, γιατί δεν υπάρχουν υποδομές και αρκετά άτομα για τη δημιουργία ομάδας. Επέλεξα τον στίβο με αυτό το κριτήριο, τρέχω 100 μέτρα και για το ΤΕΦΑΑ θα δώσω το άθλημα των 400 μέτρων και ότι άλλα αθλήματα υπάρχουν. Είναι δύσκολο αλλά τα διαμάντια φτιάχνονται στη πίεση, οπότε συνεχίζουμε».