Δίκαια πρωταθλητής ο Ολυμπιακός

Το πρωτάθλημα της Α1 γυναικών της περιόδου 2014-2015 άρχισε με… κακούς οιωνούς, αφού μια ομάδα παραδοσιακή, ισχυρή, κατέρρευσε οικονομικά, όταν αποχώρησε ο χορηγός της. Η Ομοσπονδία φανηκε ανέτοιμη να αντιμετωπίσει το γεγονός, με αποτέλεσμα η φετινή Α1 Γυναικών να διεξαχθεί με 11 ομάδες, αντί 12.

Ταυτόχρονα είδαμε την Α.Ε.Κ να παραπαίει μεσα σε οικονομικά προβλήματα και τελευταία στιγμή να συγκροτεί μία μη ανταγωνιστική ομάδα για τις πρώτες θέσεις και μάλιστα οι προβλέψεις ήταν ότι θα κινδυνέψει να υποβιβαστεί.

Ο Ηρακλής φάνηκε απο την αρχή ότι δύσκολα θα ξεφύγει από την επικίνδυνη ζώνη, μαζί με τους Μακεδόνες Αξιού, την Ηλιούπολη και το Ανατόλια. Το Μαρκόπουλο και το Ρέθυμνο όπως κάθε χρόνο συμβιβάζονται να είναι στο μεσαίο χώρο της βαθμολογίας.

Το… μπαμ στο μεταγραφικο κομμάτι, από άποψη μπάτζετ έκαναν η Θήρα, ο Πανναξιακός και ο Ολυμπιακός, μετα τη σοβαρή απώλεια της Κόσμα και της Κωνσταντίνου. Ο Παναθηναϊκός, κινήθηκε περίπου στα ίδια επίπεδα με πέρυσι, έχοντας όμως χάσει τη δύναμη που είχε στα διαγώνια και που ακούει στο όνομα Ανθή Βασιλαντωνάκη».
Κατά τη διάρκεια του πρωταθλήματος διακρίναμε μια υπεροχή του Ολυμπιακού, με τις ερυθρόλευκες να παρουσιάζουν ισορροπία σε όλες τις θέσεις, αλλά και εναλλακτικές λύσεις στον πάγκο.

Είδαμε τον Παναθηναϊκό και τον Πανναξιακό να διεκδικούν τη δεύτερη θέση, με το «τριφύλλι» να στηρίζεται κυρίως στο σκοράρισμα της Τσίμα, την Μερτέκη κατά δεύτερο λόγο και στη Ρόγκα, που «μαζεύε» όλο το γήπεδο.
Από την πλευρά των νησιών, η Νάξος είχε μια καταπληκτική πασαδάρο και μια απαράμιλλη σκόρερ, τη Τσβετάνοβα, παρουσιάζοντας ένα σύνολο λειτουργικά καλό, μέχρι όμως τα μέσα Ιανουαρίου, γιατί μετά η ομάδα έχασε τη… σβελτάδα και την κινητικότητα της.

Η ΑΕΚ έκανε την υπέρβαση αγωνιστικα και με ένα απο τα χαμηλότερα μπάτζετ κατάφερε άνετα να μπει στην τετράδα παρουσιάζοντας μια καλά «δουλεμένη» ομάδα.

Η έτερη νησιώτισσα, ο Α.Ο Θήρας «πλήρωσε» τις ανισότητες που είχε στο ρόστερ της και την έλλειψη ηγετικού προσώπου στο γήπεδο, παρόλο που το μπάτζετ της ομάδας, ήταν το υψηλότερο μετά από τα αντίστοιχα Ολυμπιακού και Πανναξιακού.

Μαρκοπουλο και Ρεθυμνο φανηκαν ανίκανες να απειλήσουν βαθμολογικά τις ομάδες της πρώτης πεντάδας, πραγματοποιώντας ωστόσο αμφότερες απειλητικές εμφανίσεις, όταν οι «υψηλότερες» ομάδες δεν τις υπολόγιζαν όσο έπρεπε.

Ανατολια και Ηλιούπολη προσπάθησαν ανεβαίνοντας σε απόδοση αγωνιστικά προς το τέλος να αφήσουν πίσω τους Μακεδόνες και Ηρακλή, με την ομάδα του Αξιού να πληρώνει το ρίσκο της επένδυσης σε νέο αίμα και το «Γηραιό» να μην μπορεί εξ’ αρχής να απειλήσει κανέναν αντίπαλο.

Στους τελικούς του πρωταθλήματος, όπου μετά από χρόνια είχαμε ξανά τους «αιώνιους» αντιπάλους να διεκδικούν τον τίτλο, ο Ολυμπιακός φάνηκε ξεκάθαρα ότι διαθέτει την πληρέστερη ομάδα και ισχυρή υποστήριξη από τον πάγκο, παίρνοντας κατ’ εμέ δίκαια το πρωτάθλημα, χωρίς ωστόσο να παίξει βέβαια «μεγάλο βόλεϊ». Ο φιναλίστ Παναθηναϊκούς, παρότι είχε πολύ μικρότερο μπάτζετ, από την πλευρά του ξεπέρασε εύκολα στα ημιτελικά το εμπόδιο της Νάξου, ανεβάζοντας την απόδοση του στο φινάλε του πρωταθλήματος.

Το αξιοσημείωτο όμως στο φετινό πρωτάθλημα ειναι ότι δεν φάνηκε καμία καινούρια Ελληνίδα αθλήτρια που να ξεχωρίζει και να κανει τη διαφορα στην ομαδα της οπως π.χ. συνέβη με τη Βασιλαντωνάκη την προηγούμενη σεζόν στον Παναθηναϊκό, καθώς τα περισσότερα σωματεία στηρίχθηκαν ξανά σε αλλοδαπές αθλήτριες.
Το 2013-2014 είχαμε πέντε ανταγωνιστικές ομάδες, Ολυμπιακό, ΑΕΚ, Παναθηναϊκό, Φ.Ο. Βριλησσίων και Πανναξιακό, ενώ το 2014-2015 είχαμε τρεις: Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, Πανναξιακό.

Ας ευχηθούμε λοιπόν ενόψει της νέας σεζόν 2015-2016 να μην μειωθεί ακόμη περισσότερο η ανταγωνιστικότητα και να καμαρώσουμε και περισσότερες νέες και ανταγωνιστικές Ελληνίδες αθλήτριες.