Τροχός της… αποτυχίας: Όποιος γυρίζει, «δακρύζει»!

Ο “Τροχός της Τύχης”, ένα από τα δημοφιλέστερα τηλεπαιχνίδια των τελευταίων ετών, έχει μεγάλη απήχηση όπως φαίνεται και στον αθλητισμό. Με τη διαφορά μόνο, ότι η ατάκα του παρουσιαστή του Star Πέτρου Πολυχρονίδη,  «όποιος γυρίζει… κερδίζει», στα γήπεδα δεν ισχύει! Τουναντίον θα λέγαμε, αφού ειδικά στην περίπτωση κάποιων ομάδων βόλεϊ, έχει… τιμωρητικό χαρακτήρα, καθώς οι αθλητές που «γυρίζουν» χάνουν από ιδρώτα, μέχρι φαγητό και… χρήματα.

Η ιδέα του τροχού της τιμωρίας προέρχεται από το ποδόσφαιρο και συγκεκριμένα από τη γερμανική Λειψία, όταν το 2018 ο προπονητής του γερμανικού συλλόγου Ραλφ Ράνγκνικ εφηύρε αυτόν τον πρωτότυπο τρόπο για να ενισχύσει τη ν πειθαρχία στην ομάδα και να αντιμετωπίσει ενδεχόμενα παραπτωμάτων των παικτών του.

Στο βόλεϊ αντίστοιχα κάθε ομάδα έχει ένα εσωτερικό σύστημα ποινών για διάφορα μικροπαραπτώματα παικτών. Συνήθως πρόκειται για χρηματικά πρόστιμα που προστίθενται σε έναν κουμπαρά και στη συνέχεια χρησιμοποιούνται για κάποιο είδος ομαδικών αναγκών ή φιλανθρωπίες.

Ο διεθνής μας πασαδόρος Ντίμα Φιλίποφ, έμαθε για αυτό και το μετέφερε ως ιδέα το 2020 στον πατέρα του Γιούρι, που τότε βρισκόταν στο τιμόνι της τεχνικής ηγεσίας της ρωσικής Nizhny Novgorod ASC. Ο θρυλικός πρώην άσος των Ναυπηγεία, Ιωνικού Ν.Φ, Παναθηναϊκού και ΑΕΚ θεωρείται ο πρώτος που εφάρμοσε στο φιλέ τον διαφορετικό αυτό «τροχό» στο φιλέ με ποινές για λάθη παιχνιδιού και ανάρμοστη συμπεριφορά, η οποία συνεχίζει  και σήμερα αυτή την «παράδοση», με πλέον πιο «χαβαλεδιάρικο» στυλ, αφού ο άτυχος αθλητής που γυρίζει τον τροχό  παρουσία ολόκληρης της ομάδας, ανάλογα με την ποινή που θα «πέσει» χάνει μετρητά η κερνάει τους συμπαίκτες φαγητό, καφέ, μπανάνες ή πίτσα!

Μάλιστα μια άλλη ομάδα της ρωσικής Λίγκας που υιοθέτησε τον «Τροχό της αποτυχίας», τον διαφοροποίησε καθώς ο «τροχός» μετεξελίχθηκε σε ένα κίτρινο… ζάρι! Έτσι στην Avtomobilist της Αγίας Πετρούπολης η μοίρα των αθλητών «παίζεται στα ζάρια», που κάθε παίκτης είναι υποχρεωμένος να κουβαλά μαζί του σε αποστολές και προπονήσεις της ομάδας. Εμπνευστής του «ζαριού» στην Avtomobilist ήταν ο 39χρονος Maxim Shulgin. «Όλη αυτή η ιστορία έχει πολλαπλούς σκοπούς. Πρώτον, πειθαρχία, έλεγχος των λαθών. Β) πρόσθετο κίνητρο και γ) είναι ένα μικρό στοιχείο ψυχαγωγίας », είπε ο Shulgin σε συνέντευξή του στο BO Sport.

Τα ζάρια ρίχνονται από βολεϊμπολίστες η προπονητές για λάθη που έκαναν στον αγωνιστικό χώρο. Πχ για τρίτο συνεχόμενο λάθος, για λίμπερο που έφαγε δυο σερί άσους, για πασαδόρο που έκανε δυο σερί λάθος πάσες, για καθυστερήσεις αθλητών στην προπόνηση, σε συνάντηση η σε αναχώρηση της ομάδας, αλλά και άμεσες ποινές, όπως πχ το σερβίς κάτω από το φιλέ, που επιβάλλει πίτσα κέρασμα στα αποδυτήρια!  Κάθε αριθμός στο ζάρι έχει τη δική του «ποινή»: 1 – καφές, 2 – γλυκά, 3 – μπανάνες, 4 – ξηροί καρποί, 5 – 500 ρούβλια, 6 – τίποτα.

Αξίζει να σημειωθεί τέλος ότι από τη στιγμή που κάποιος ρίξει το ζάρι, έχει δύο μέρες δύο ημέρες για να εκτελέσει την ποινή του. Αν κάποιος δεν το κάνει μέσα σε αυτό το διάστημα, τότε η ποινή διπλασιάζεται!