Γκάρετ Μουαγκουτουτία: «Μπορούμε να τους νικήσουμε όλους»

Στην ζωή του εκτός γηπέδων είναι ήρεμος. Όταν όμως πατάει τάραφλεξ μετατρέπεται σε… στρατιώτη όπως ήταν ο πατέρας του. Εκεί είναι έτοιμος να τα κατακτήσει όλα. O Γκάρετ Μουαγκουτουτία, όπως προφέρεται σωστά το όνομά του, γεννήθηκε το 1988 στη Καλιφόρνια από γονείς που υπηρέτησαν στο πολεμικό ναυτικό και έμαθε από μικρός τις αξίες της πειθαρχίας και της σκληρής δουλειάς. Ο ίδιος, χαμηλών τόνων, δεν του αρέσει να μιλάει πολύ και να βγαίνει έξω. Πριν 11 μήνες ήρθε στη ζωή η κόρη του Τιάχι, η οποία έχει αλλάξει όλη του την καθημερινότητα. Το μόνο που παραμένει σταθερό είναι το βόλεϊ.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΤΙΜΟ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟ

Ο Γκάρετ Μουαγκουτουτία, ήταν η κινητήριος δύναμη του ΠΑΟΚ στο Κύπελλο στην Ιεράπετρα και ήταν ένας από τους λόγους που ο «Δικέφαλος» κράτησε το τρόπαιο στη Θεσσαλονίκη. Ο MVP της διοργάνωσης, φωτογραφήθηκε για λογαριασμό του volleyball.gr και έδωσε συνέντευξη στην οποία μίλησε για όλους και για όλα. Για το επίθετό του και τις… δυσκολίες που έχει ο κόσμος να το προφέρει, για τον ΠΑΟΚ και την Θεσσαλονίκη, για τις κόντρες με τον Ολυμπιακό και τον Ηρακλή και για το μέλλον του στην Ελλάδα. Αναλυτικά…

Αν και γνωρίζω ήδη την απάντηση, που αφιερώνεις το βραβείο του MVP αλλά και το κύπελλο;

«Στα κορίτσια μου που είναι και τα γούρια μου. Στη γυναίκα μου Κέισα που με ακολουθεί όπου και αν παίζω και στην κόρη μου Τιάχι που έγινε 11 μηνών. Μας αρέσει να ταξιδεύουμε και να είμαστε σε διαφορετικά μέρη. Ήθελε πολύ η γυναίκα μου να έρθουμε στην Ελλάδα και έκανε την μετάβασή μου στον ΠΑΟΚ ακόμα πιο εύκολη».

Γνώριζες για την “κόντρα” που υπάρχει του ΠΑΟΚ με τον Ολυμπιακό και τον Ηρακλή;

«Του Ολυμπιακού την γνώριζα πριν έρθω στην Ελλάδα και με τον Ηρακλή την έμαθα όταν παίξαμε για πρώτη φορά στο γήπεδό του. Ήταν το τρίτο μου παιχνίδι στην Ελλάδα και μου φάνηκε περίεργο που τα δύο γήπεδα είναι σε μικρή απόσταση μεταξύ τους. Γνωρίζω τώρα πόσο σημαντικό είναι να νικάμε τον Ολυμπιακό και για την κόντρα που υπάρχει τα τελευταία χρόνια στο πρωτάθλημα και στο κύπελλο, όπως επίσης και με τον Ηρακλή, ομάδες της ίδιας πόλης».

Πλέον αφήνετε πίσω το κύπελλο και σκεφτόσαστε το πρωτάθλημα και πολύ πιθανόν θα παίξετε πάλι κόντρα στον Ολυμπιακό…

Πως ξεκίνησες το βόλεϊ και πότε κατάλαβες ότι μπορείς να ζήσεις από αυτό;

«Το βόλεϊ το ξεκίνησα από μικρή ηλικία στην Καλιφόρνια. Ξεκίνησα να παίζω στο σχολείο και σιγά σιγά όσο περνούσαν τα χρόνια, είδα ότι μπορώ να παίξω επαγγελματικά. Προέρχομαι από στρατιωτική οικογένεια και είμαι άνθρωπος της πειθαρχίας. Αυτό με βοήθησε πολύ στο να αφοσιωθώ στο βόλεϊ για να μπορέσω να το ζήσω από αυτό. Ο αθλητισμός σου δίνει την δυνατότητα να ταξιδεύεις και να γνωρίζεις νέα μέρη, διαφορετικούς πολιτισμούς και κουλτούρες και χαίρομαι πολύ που κατάφερα να κάνω την αγάπη μου για το βόλεϊ, επάγγελμα. Πλέον με την γέννηση και της κόρης μου έχω γίνει οικογενειάρχης και είμαι αφοσιωμένος στο παιδί μου και στη γυναίκα μου εκτός γηπέδου. Όταν μπαίνω στο γήπεδο τα ξεχνάω όλα και είμαι συγκεντρωμένος στη προπόνηση. Την ώρα του αγώνα θέλω να κάνω την ομάδα μου καλύτερη για να φθάσει στη νίκη. Αυτήν την νοοτροπία την πήρα από τους γονείς μου που με βοήθησαν να γίνω αυτό που είμαι σήμερα».

Ήρθες στην Ελλάδα την περίοδο των Χριστουγέννων. Πως ήταν η προσαρμογή σου στη Θεσσαλονίκη;

«Προσαρμόστηκα πολύ γρήγορα. Όλοι στον σύλλογο είναι φανταστικοί και με βοήθησε το γεγονός ότι την ίδια περίοδο ήρθε στον ΠΑΟΚ και ο Νιλς (Κλάπβαϊκ). Δεν είχαμε παίξει ξανά μαζί στο παρελθόν, ήμασταν τα δύο νέα μέλη στην ομάδα και δεθήκαμε. Οι υπόλοιποι συμπαίκτες μου είναι πολύ καλά παιδιά και τα πάμε πολύ καλά μεταξύ μας και όλα είναι πιο εύκολα όταν είναι και η οικογένειά σου μαζί».

Τι ήταν αυτό που σε έκανε να πεις το ναι στον ΠΑΟΚ;

«Ήταν η καλύτερη επιλογή για την οικογένειά μου ο ΠΑΟΚ. Είμαι οικογενειάρχης και ό,τι κάνω στο βόλεϊ, είναι για την οικογένειά μου. Η πρόταση που μου έγινε με κάλυπτε απόλυτα και δεν ήταν δύσκολο να πω το ναι. Το επίπεδο του πρωταθλήματος είναι καλό. Υπάρχουν καλές και μέτριες ομάδες όπως σε όλες τις χώρες και μέχρι στιγμής έχουμε δώσει πολλούς δύσκολους αγώνες».

Είπες ότι έδεσες αμέσως με τον Κλάπβαϊκ όταν ήρθες στον ΠΑΟΚ. Με ποιους άλλους κάνεις παρέα και ποιος είναι αυτός που σας κάνει να γελάτε περισσότερο στα αποδυτήρια;

«Με όλα τα παιδιά έχω πολύ καλές σχέσεις. Αυτός που νομίζω πως μας κάνει να γελάμε περισσότερο είναι ο Αλεξάντερ (Όκολιτς). Όμως και ο Τακουρίδης, αν και δεν τον καταλαβαίνω όταν μιλάει, πάντα κάνει τους άλλους να γελάνε. Γενικά υπάρχει καλή επικοινωνία μεταξύ μας στα αποδυτήρια και έξω από το γήπεδο. Θεωρώ πως είναι ένα από τα στοιχεία που μας έδωσε το κύπελλο».

Μπορεί εσύ να μην είχες δυσκολίες όταν ήρθες στην Ελλάδα, όμως εμείς δυσκολευτήκαμε πολύ για να προφέρουμε το επίθετό σου…

«Το σωστό είναι Γκάρετ Μουαγκουτουτία. Δεν είναι μόνο στην Ελλάδα που δυσκολεύονται. Ακόμα και στην Αμερική δεν μπορούν να το προφέρουν. Είναι σαν του Αντετοκούνμπο στο ΝΒΑ που όλοι στην αρχή δεν μπορούσαν να τον αναφέρουν και τον φώναζαν Γιάννη. Οι Αμερικανοί είναι οι χειρότεροι στο να το προφέρουν. Μία φορά με είχαν πει Μαργκαρίτα… (γέλια)».

Έχεις σκεφτεί τι θα κάνεις όταν ολοκληρωθεί η σεζόν; Θα ήθελες να μείνεις στον ΠΑΟΚ ή να πας σε άλλη ομάδα στην Ελλάδα;