Α. Δημητριάδη: «Θέλουμε την πρόκριση για μας, τον κόσμο και το νησί μας»

Με το που εμφανίζεται στα γήπεδα, στους δρόμους, στα αεροδρόμια “μαγνητίζει” όλα τα βλέμματα, με την εντυπωσιακή κορμοστασιά της, το λαμπερό της χαμόγελο και τα γαλανά της μάτια. Ο λόγος για την Ελληνογερμανίδα κεντρική του Α.Ο. Θήρας, Αθηνά Δημητριάδη, που φέτος ξεχωρίζει με τις εμφανίσεις της στην ομάδα της Σαντορίνης και σίγουρα δεν την λες συνηθισμένη… rookie!

Γεννημένη στις 23/6/2020 στην Καβάλα, η ψηλότερη παίκτρια στην ιστορία του νησιωτικού συλλόγου και το «πρώτο μπόι» της φετινής Volley League γυναικών, με γονείς πάνω από 1.83μ, ήταν αναμενόμενο  με 196 εκατοστά να στέκεται πάντα «στο ύψος» της. Η Αθηνά οφείλει το αθλητικό της DNA,  στον πατέρα μπασκετμπολίστα-σκιέρ και στη βολεϊμπολίστρια μητέρα της, που από μικρή την έμαθαν να βάζει πάντα υψηλούς στόχους στη ζωή της.

Πέρα όμως από τα πλούσια αθλητικά της προσόντα, η Αθηνά ξεχωρίζει για τα πολύπλευρα ταλέντα της τόσο στη μουσική, όσο και στις σπουδές  και φυσικά στις 4 γλώσσες που μιλά απταίστως (ελληνικά, γερμανικά, αγγλικά,  γαλλικά).

Τεσσάρων ετών, όταν τα άλλα κοριτσάκια έβγαιναν βόλτα με τα πολύχρωμα πεδιλάκια τους, εκείνη «όργωνε» κάθε σαββατοκύριακο τις χιονισμένες πίστες σε Τρία Πέντε πηγάδια και Βουλγαρία, με τα πέδιλα του σκι! Μεγαλώνοντας μάλιστα δοκίμασε τις ικανότητές της σε μπάσκετ και τένις. Το φιλέ όμως που έμελλε να της “κλέψει την καρδιά”, ήταν αυτό του βόλεϊ!

Ακολουθώντας τα βήματα της μητέρας- πρώην αθλήτριας στη Bundesliga 2, έκανε σε ηλικία 10 ετών το ντεμπούτο της με τα “χρώματα” του Απόλλωνα Καλαμαριάς, ενώ συμμετείχε και στα κλιμάκια της Εθνικής. Το 2016 που η οικογένεια Δημητριάδη μετακόμισε στη Γερμανία, με σκοπό να σπουδάσει στο Sports Schule (SLZB)έγινε δεκτή από τους Γερμανούς, υπό την προϋπόθεση να αλλάξει αθλητική υπηκοότητα (federation of origin). Στη συνέχεια όμως η Αθηνα αγωνίστηκε στα κλιμάκια της Γερμανίας και μετέπειτα στην Εθνική ομάδα της χώρας, γεγονός που πλέον δεν επιτρέπει στην άσο του Α.Ο. Θήρας, να αγωνιστεί στη “γαλανόλευκη”. Σε συλλογικό επίπεδο έπαιξε σε Schwerin και VCO Berlin, ενώ απέκτησε και πολύτιμες παραστάσεις- εμπειρίες στη Buldesliga, έστω και ως ημιεπαγγελματίας.

Απόφοιτος του SLZB στο Βερολίνο, συνέχισε τις πανεπιστημιακές σπουδές και την καριέρα της στο Κολεγιακό Πρωτάθλημα, όπου αγωνιζόμενη με τις ομάδες των Πανεπιστημίων Hofstra, Florida και Νew Mexico, πέρα από τις διακρίσεις της στο φιλέ, “κάρφωσε” το πτυχίο στις Διεθνείς επιχειρήσεις και το μάστερ της στο project management.

Παρά τις προτάσεις που είχε φέτος από γερμανικές και ελβετικές ομάδες, η Δημητριάδη προτίμησε την επιστροφή στην Ελλάδα, κάτι  που ήθελε πάρα πολύ, αφού πέρα από το ντεμπούτο της ως επαγγελματίας σε έναν εκ των κορυφαίων συλλόγων της ελληνικής VolleyLeague, ήρθε πιο κοντά στις ρίζες της.

Αν και “πρωτάρα” στο ελληνικό πρωτάθλημα η 25χρονη κεντρική άρπαξε απ’ τα… μαλλιά την ευκαιρία που της έδωσε ο Ιταλός τεχνικός, Ματέο Φρέσκι και είχε σημαντική συμβολή στις φετινές επιτυχίες της ομάδας της. Βοήθησε σημαντικά με τις επιδόσεις της σε επίθεση και μπλοκ, έχοντας 48% στον πρώτο χρόνο (102/209) και 33 μπλοκ, ενώ  αναδείχθηκε δύο φορές κορυφαία κεντρική της 8ης & 19ης αγωνιστικής. Πολύ επίμονη, θέλει να κερδίζει κάθε πόντο, η Αθηνά δεν κρύβει τα συναισθήματά της μετά από μεγάλα παιχνίδια, αλλά τα κρατά υπό έλεγχο κατά τη διάρκεια του αγώνα.

Πλέον μετά από μία πολύ καλή πορεία στο πρωτάθλημα, ετοιμάζεται αύριο για την μεγαλύτερη πρόκληση της καριέρας της, μέχρι την επόμενη. Να διεκδικήσει το Κύπελλο Ελλάδας γυναικών και να «γράψει ιστορία» στην Κοζάνη με τη φανέλα του Α.Ο. Θήρας.

Πριν λίγες μέρες έπεσε η αυλαία της regular season του πρωταθλήματος με τον Α.Ο. Θήρας να τερματίζει στην 3^η θέση. Είσαι ικανοποιημένη από την έως τώρα πορεία της ομάδας;

Α.Δ.: “Πιστεύω ότι έχουμε κάνει μια πολύ καλή πορεία αυτή τη σεζόν και σίγουρα είμαι ικανοποιημένη. Ιδιαίτερα με τις δυσκολίες που περάσαμε, με τους σεισμούς και την παραμονή μας στην Αθήνα πιστεύω ότι τα πήγαμε πολύ καλά. Θεωρώ ότι έχουμε μια πολύ καλή ομάδα και πολύ καλή ατμόσφαιρα. Βοηθάνε  και οι προπονητές, το υπόλοιπο staff και η διοίκηση. Είμαστε πραγματικά μια «οικογένεια», που δουλεύει μαζί, στα εύκολα και στα δύσκολα”.

Μετράμε πλέον αντίστροφα για τον β’ ημιτελικό του φάιναλ φορ Κυπέλλου Γυναικών LOCO στην Κοζάνη με τον Ολυμπιακό. Πώς προσεγγίζει η ομάδα σας αυτό το παιχνίδι;

Α.Δ.: “Φέτος έχουμε παίξει 2 φορές με τον Ολυμπιακό στο πρωτάθλημα, αλλά δεν καταφέραμε να κερδίσουμε. Τα παιχνίδια όμως του Κυπέλλου είναι διαφορετικά, από το πρωτάθλημα, αφού είναι νοκ- άουτ και τέτοιοι θεσμοί κρύβουν συχνά και… εκπλήξεις. Δουλεύουμε πολύ για κάθε αγώνα. Λογικό είναι ότι είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι για την παρουσία μας στο φάιναλ φορ, στις 4 κορυφαίες ομάδες της διοργάνωσης. Έχουμε προετοιμαστεί όσο καλύτερα μπορούσαμε  για τον αντίπαλό μας και περιμένουμε ένα απαιτητικό παιχνίδι και ανταγωνιστικό από τις δύο πλευρές”.

Τι πρέπει να προσέξει  ο Α.Ο. Θήρας για να πάρει την πρόκριση απέναντι στον κάτοχο του τίτλου;

Α.Δ.: “Πιστεύω ότι το γεγονός ότι «μετράμε» μόνο ήττες, θα μας δώσει ένα επιπλέον κίνητρο στο παιχνίδι. Θέλουμε πολύ αυτή τη νίκη-πρόκριση για μας, τον κόσμο μας και το νησί. Θα δώσουμε ό,τι καλύτερο έχουμε μέσα στο γήπεδο και νομίζω πως στο τέλος η πρόκριση θα κριθεί στις λεπτομέρειες. Εύχομαι να είμαστε εμείς που θα περάσουμε στον τελικό”!

Ποιο θεωρείς ότι είναι το φετινό «όπλο» του Α.Ο. Θήρας

Α.Δ.: “Δεν μπορώ να μιλήσω για ένα μόνο στοιχείο, αλλά για έναν συνδυασμό καταστάσεων… Το κλίμα που υπάρχει στην ομάδα, ο κόσμος μας και σίγουρα  η Στέλλα. (σ.σ Χριστοδούλου).  Η Στέλλα είναι η αρχηγός μας, όχι μόνο «στα χαρτιά», αλλά και στο γήπεδο. Μας κρατάει ενωμένες, είναι «η φωνή» μας. Με την εμπειρία της βρίσκει πάντα τα κατάλληλα λόγια για να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες, αλλά και να μας ντοπάρει ψυχολογικά ακόμη περισσότερο, όταν κερδίζουμε. Προσωπικά η Στέλλα με βοηθάει πολύ, αλλά το σημαντικό είναι ότι κρατάει την ομάδα ήρεμη στις κρίσιμες στιγμές.

Ο φετινός σχεδιασμός της ομάδας, λόγω του προβλήματος υγείας της Όγκομς και της αποχώρησής της Καναδής κεντρικής δεν πήγε όπως θα περιμένατε. Περίμενες ότι θα έπαιρνες στις πλάτες σου τόσες ευθύνες από νωρίς;

Α.Δ.: “Σίγουρα με την αποχώρηση της Όγκομς, τα πράγματα δεν ήταν εύκολα και στεναχωρηθήκαμε για την Αλίσια.  Η ομάδα όμως με στήριξε πάρα πολύ και με βοήθησαν όλοι να ξεπεράσω το άγχος που είχα, που ήταν και λογικό”.

Μέσα σε όλες αυτές τις δυσκολίες είχες και τον τραυματισμό στο ματς της Σαντορίνης με τις Αμαζόνες την 13η αγωνιστική…

Α.Δ.: “Ήταν μια πολύ δύσκολη κατάσταση με το πόδι μου, γιατί είχα και τις πατερίτσες. Αλλά με βοήθησαν πάρα πολύ η Μαρία (σ.σ. Γάκη), η φυσικοθεραπεύτρια και ο Φραντσέσκο (σ.σ. Τρεκουατρίνι), ο γυμναστής μας.  Κάθε μέρα ήταν εκεί , αφιερώνοντας και οι δύο πάρα πολλές ώρες σε μένα. Ερχόμουν  πιο νωρίς και ήμουν η τελευταία που έφευγα από το γήπεδο, δουλεύοντας σε ειδικές ασκήσεις και μετά θεραπεία. Πραγματικά μου φαίνεται απίστευτο πόσο γρήγορα και γερή επέστρεψα στο γήπεδο και στις συμπαίκτριές μου.

Δοκίμασες ποτέ να αγωνιστείς σε άλλη θέση ;

Α.Δ.: “Έίχα παίξει ως διαγώνια, για δυο αγώνες στην Αμερική, στο κολεγιακό πρωτάθλημα λόγω απουσίας μια συναθλήτριας μου. Το διασκέδασα πολύ και για κάποια περίοδο σκεφτόμουν πως δεν θα ταν άσχημα να αλλάξω θέση. Αλλά τελικά δεν ξέρω αν είναι πράγματι καλή ιδέα. Τώρα που παίζω και πάλι ως μπλοκέρ στη Σαντορίνη, δεν νομίζω ότι θα το άλλαζα…”

Τι σε ενθουσιάζει περισσότερο ως κεντρική. Μία εντυπωσιακή επίθεση ή ένα εντυπωσιακό μπλοκ;

Α.Δ.: “Θέλει και ρώτημα (γελάει)… Ένα εντυπωσιακό μπλοκ φυσικά. Είναι άλλη αίσθηση…”

Ποια είναι η «συνταγή» για το καλό μπλοκ;

Α.Δ.: “Θέλει πολύ καλό timing, καλές τοποθετήσεις στα χέρια και σφιχτό κορμό”.

Ως αθλήτρια, τι σου λείπει περισσότερο;

Α.Δ.: “Μου λείπει η οικογένειά μου βέβαια. Αλλά πιστεύω ότι η Σαντορίνη είναι τώρα το «σπίτι μου».  Χαίρομαι πολύ όταν γυρνάμε από τις εκτός έδρας αποστολές πίσω στο νησί, στο δωμάτιό μου και νιώθω πολύ ευτυχής να είμαι εδώ. Μακάρι να ήταν η οικογένειά μου λίγο πιο κοντά ή να ερχόταν πιο συχνά”.

Γούρια έχεις?

Α.Δ.: “Γούρια… γούρια όχι, αλλά έχω μια συγκεκριμένη «ρουτίνα» που ακολουθώ όποτε έχω παιχνίδι”.

Υπάρχει κάποιο αγαπημένο νούμερο που προτιμάς και έχει για σένα κάποια ιδιαίτερη σημασία και το προτιμάς;

Α.Δ.: “Μ’ αρέσει το νούμερο που φοράω, 13. Πολλοί λένε ότι είναι “γρουσούζικο”, αλλά για μένα είναι τυχερό! Όταν ήμουν μικρή, μου άρεσε το νούμερο 3, αλλά μετά δίπλα σε αυτό έβαλα και το 1 (σ.σ 13), γιατί όπως μου έλεγε πάντα ο μπαμπάς μου «εσύ είσαι το Νο 1».

Παίζεις από πολύ μικρή φλογέρα και μετά φλάουτο, με αρκετά χρόνια παρουσίας στην σχολική ορχήστρα; Βρίσκεις κοινά χαρακτηριστικά στο βόλεϊ και στη μουσική;

Α.Δ.: “Μου αρέσει πολύ η μουσική, ενώ το να είσαι σε μια ορχήστρα είναι σαν ένα διαφορετικό είδος ομαδικού αθλήματος. Όλοι πρέπει να συνεργαστούν για να ακούγονται καλά. Αν όχι, μένεις έξω από την ομάδα”.

Ποιά είναι η “κολλητή” σου στην ομάδα;
Α.Δ.: “Είναι η Αμερικανίδα, η Τζενι Μόσερ με την οποία είμασταν για αρκετό καιρό και συγκάτοικοι. Έχουμε πολύ καλή σχέση, όπως και με όλα φυσικά τα κορίτσια και το σταφ”.

Από το 2017 είσαι διεθνής με την Γερμανία. Θα ήθελες να φορέσεις κάποια στιγμή το ελληνικό εθνόσημο;

Α.Δ.: “Καλή ερώτηση… Είχα ξεκινήσει από τα κλιμάκια της Ελλάδας και μετά συμμετείχα στα αντίστοιχα κλιμάκια της Γερμανίας…. Εχω παίξει όμως με την Εθνική Γερμανία και για αυτό, όσο και να το ήθελα, νομίζω πως δεν θα μπορούσε να γίνει”.

Ποιοι είναι οι στόχοι σου για το μέλλον;

Α.Δ.: “Θέλω πολύ και προσπαθώ να βελτιωθώ σε μπλοκ και σερβίς, να γίνω λίγο πιο σταθερή παίκτρια  σε απόδοση. Το όνειρό μου είναι να παίξω κάποτε στην Ιταλία. Και πιστεύω πως θα το καταφέρω, αν συνεχίσω να δουλεύω σκληρά”.

Από τα video που ανεβάζεις στα social media, τα οποία “τα σπάνε” βλέπω πως σ’ αρέσει συχνά να αυτοσαρκάζεσαι για το ύψος σου! Αλήθεια, ποιο είναι το πιο χαζό σχόλιο που έχεις ακούσει;

Α.Δ.: “Το πιο χαζό σχόλιο… Έχω ακούσει πολλά (χαχαχα)! Ξέρεις του στυλ «Πώς είναι ο καιρός εκεί πάνω» ή να «βάλω κάτι στο κεφάλι μου να σταματήσω να ψηλώνω…», αλλά εχω συνηθίσει και γελάω και εγώ. Στο δρόμο πάντως, σχεδόν όλοι με περνάνε για ξένη, μου μιλάνε στα αγγλικά και όταν τους απαντώ στα ελληνικά, ξεροκαταπίνουν…”