Α1 ΓΥΝΑΙΚΩΝ

Δεληγιάννη: «Αυτή η γενιά δεν έχει ινδάλματα»

Δεληγιάννη: «Αυτή η γενιά δεν έχει ινδάλματα»
Η Μαρία Δεληγιάννη, βράβευσε την Παρασκευή την MVP της 13ης αγωνιστικής, Κιέρα Χόλστκαι και σε συνέντευξή της αναφέρθηκε στις… ταχύτητες του φετινού πρωταθλήματος ενώ σύγκρινε το τότε με το τώρα, όταν τα κορίτσια που ασχολούνταν με το βόλεϊ είχαν ινδάλματα και κίνητρο!
Η προπονήτρια του Ναυάρχου Βότση, μίλησε στην επίσημησε σελίδα της Ομοσπονδίας για το φετινό πρωτάθλημα, για τον Ολυμπιακό, τους Μακεδόνες αλλά και για το πως το ελληνικό γυναικείο βόλεϊ θα μπορέσει να κάνει βήματα προόδου.
«Ο Ολυμπιακός είναι ένα πρωτάθλημα …μόνος του» είπε αρχικά η πρωταθλήτρια με τον Ιωνικό το 1989 και συνέχισε: «Είναι η πιο οργανωμένη ομάδα στην Ελλάδα και δεν νομίζω ότι μπαίνει σε σύγκριση με τις υπόλοιπες του πρωταθλήματος. Από κει και ύστερα ξεχωρίζουν οι Μακεδόνες που κάνουν καλό πρωτάθλημα» λέει η κ. Δεληγιάννη η οποία προσπαθεί να βάλει σε …ζυγαριά την δική της γενιά με την σημερινή.
«Σε οργανωτικό επίπεδο υπάρχουν τεράστιες διαφορές. Τώρα υπάρχουν πολλά άτομα που ασχολούνται σε κάθε ομάδα, η οργάνωση είναι το Α και το Ω. Αυτό που μου λείπει σε εμένα, είναι το πάθος από τα νέα παιδιά. Δεν βλέπω να έχουν αυτή την «τρέλα» που είχαμε εμείς, που περιμέναμε με ανυπομονησία τον αγώνα. Επίσης βλέπω ότι αυτή η γενιά δεν έχει ινδάλματα. Εμείς για παράδειγμα είχαμε κίνητρο να μοιάσουμε σε κάποιες παίκτριες. Τώρα δεν ακούω από καμία κοπέλα να θέλει να μοιάσει σε κάποια αθλήτρια…», λέει με παράπονο η κ. Δεληγιάννη, η οποία από το 1977 μέχρι το 2002 φόρεσε τη φανέλα 5 διαφορετικών ομάδων (Άρης, Ιωνικός Ν. Φ., Φιλαθλητικός, Καβάλα, Πειραματικό).
Βασικό στέλεχος της Εθνικής ομάδας την εξαετία 1980-86 και προπονήτρια από το 2000 (Φιλαθλητικός, Άρης, Πειραματικό, Ναυάρχου Βότση) η πρώην διεθνής πασαδόρος έχει άποψη για το πώς οι νεάνιδες πρέπει να γίνουν …γυναίκες.
«Κορίτσια υπάρχουν πολλά. Το πρόβλημα για μένα είναι ότι ενώ μέχρι την Εθνική Νεανίδων έχουμε πολύ καλές ομάδες, μετά, τα περισσότερα από αυτά τα κορίτσια, αποχωρούν από το άθλημα. Δεν έχουν κίνητρο για να συνεχίσουν και φεύγουν στην πορεία. Μέλλον θα έχει το ελληνικό γυναικείο βόλεϊ μόνο αν καταφέρουμε να κρατήσουμε στα γήπεδα τις νεάνιδες. Επίσης, πρέπει, εμείς κυρίως οι προπονητές, να έχουμε μια κοινή προπονητική γραμμή στα νέα παιδιά. Να μάθει το νέο παιδί να πηδάει στο μπλοκ με έναν τρόπο. Με μια επίσης μέθοδο να υποδέχεται τη μπάλα. Δεν γίνεται να μαθαίνουμε στα παιδιά διαφορετικούς τρόπους εκμάθησης του βόλεϊ. Έτσι, για τον κάθε ομοσπονδιακό προπονητή θα είναι πιο εύκολη η δουλειά του αλλά και τα παιδιά δεν θα μπερδεύονται».