Φοίνικας-Αντβέρπ: Τους ενώνουν τόσα, τους χωρίζει η πρόκριση!

Με αφορμή την προχθεσινή αναμέτρηση του Φοίνικα Σύρου με την Τοπβόλεϊ Αντβέρπ στο Βέλγιο για την πρεμιέρα των “32” του CEV Cup, διαπιστώσαμε πως οι δύο ομάδες έχουν πολλά κοινά σημεία μεταξύ τους. Πάμε να τα δούμε μαζί ένα-ένα…

Κάθε λιμάνι και καημός…

Η Αμβέρσα είναι σε έκταση διόμισι φορές μεγαλύτερη από τη Σύρο. Με πληθυσμό (500.000) σχεδόν 25 φορές περισσότερο από το νησί των Κυκλάδων (21.000), είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Βελγίου και για να φτάσει κανείς από εκεί στην Ερμούπολη πρέπει να διανύσει απόσταση περίπου  3.000  χιλιόμετρα (χωρίς τη θάλασσα).

Σημείο αναφοράς, τα λιμάνια τους… Η Σύρος, λόγω γεωγραφικής θέσης, αποτέλεσε στην αρχαιότητα το σπουδαιότερο λιμάνι του Αιγαίου, ενώ η Αμβέρσα, στέκει στην δεξιά όχθη του ποταμού Schelde. Το τρίτο μεγαλύτερο λιμάνι της Ευρώπης κατοικείται απ’ τους πιο χαρούμενους και ευτυχισμένους ανθρώπους της Γηραιάς Ηπείρου, που αγαπούν την καλή ζωή, το καλό φαγητό και την καλή μπύρα. Μία απ’ τις αγαπημένες τους εκφράσεις “ο ποταμός Schelde οφείλει την ύπαρξή του στον Θεό και η Αμβέρσα οφείλει την ύπαρξή της στον Schelde…”

Και οι δύο πόλεις φημίζονται  για την αρχιτεκτονική τους και τα εντυπωσιακά τους κτίσματα, καθώς στην Άνω Σύρο η κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική συνυπάρχει αρμονικά με την μεσαιωνική και την ενετική, ενώ στη βελγική έδρα, ξεχωριστή είναι η γοτθική και η φλαμανδική μπαρόκ αρχιτεκτονική, που κάνει την Αμβέρσα να μοιάζει βγαλμένη από… παραμύθι.

Από τις “Τρεις Χάριτες” στην… Φραγκοσυριανή

Τόσο οικονομικά όσο και πολιτιστικά αμφότερες γνώρισαν μεγάλη άνθηση στο παρελθόν και δεν είναι τυχαίο πως μέσα από τα “σπλάχνα’ των δύο πόλεων “ξεπήδησαν” μεταξύ άλλων και δύο σπουδαίοι καλλιτέχνες,  που άφησαν ανεξίτηλο το στίγμα τους, στην Τέχνη που καθένας τους υπηρέτησε.

Γιατί πως αλλιώς θα μπορούσε να είχε γραφτεί το πιο διάσημο “χασάπικο” του πλανήτη, η “Φραγκοσυριανή”,  το τραγούδι -ύμνος του νησιού, αν ο μεγάλος ρεμπέτης και “πατριάρχης του λαϊκού τραγουδιού, Μάρκος Βαμβακάρης, δεν είχε γεννηθεί τον 1905 στον συνοικισμό Σκαλί, στην Άνω Σύρα; Άσχετα αν στα 12 του μπήκε στο πλοίο και μετακόμισε στον Πειραιά, αφού σε μια από τις παιδικές σκανδαλιές, έριξε άθελά του ένα βράχο  στη σκεπή ενός σπιτιού…

Για τον Πίτερ Πάουλ Ρούμπενς αντίστοιχα, το διάσημο Φλαμανδό ζωγράφο του Μπαρόκ, που γεννήθηκε στο Ζίγκεν της Βεστφαλίας, ο λόγος που το 1589 μετακόμισε στην Αμβέρσα, ήταν πολύ σοβαρότερος. Δύο χρόνια μετά τη γέννησή του, έφυγε από τη ζωή ο πατέρας του και εκείνος βρέθηκε με τη μητέρα του στην βελγική πόλη, όπου μετέπειτα σπούδασε στο πλευρό επιφανών ζωγράφων. Πέρα από τα διασημότερα έργα του, όπως οι “Τρεις Χάριτες”, η “Αποκαθήλωση”, ο ‘Κήπος της Αγάπης” κ.α που κοσμούν μουσεία σε ολόκληρο τον κόσμο, πολλά από τα έργα του  φιλοξενούνται στους ναούς και στα μουσεία της  πόλης, που όταν τη διασχίζεις, σου δίνει την αίσθηση ότι βαδίζεις στα χνάρια του Ρούμπενς. Άλλωστε, όπως ο Βαμβακάρης, έτσι και ο σπουδαίος Φλαμανδός ζωγράφος έχουν τα δικά τους σπίτια-μουσεία, όπου εκτίθενται  πολλά προσωπικά αντικείμενα, φωτογραφίες και έργα τους.

Τα πιο… γλυκά διαμάντια!

Η βελγική πόλη, εδώ και χρόνια είναι διάσημη σε όλο τον κόσμο ως «πόλη των διαμαντιών». Με 1.500 καταστήματα, 4 χρηματιστήρια και εκεί διακινείται πάνω από το 80% του συνόλου των ακατέργαστων διαμαντιών και 50% των κατεργασμένων διαμαντιών, περνάνε από την Αμβέρσα. Με τζίρο πάνω από 38 δις δολλάρια ετησίως 30.000 άνθρωποι βγάζουν το…ψωμί τους από την βιομηχανία διαμαντιών, που αποτελεί ασφαλώς έναν από τους σημαντικότερους τομείς της βελγικής οικονομίας.

Τα “διαμάντια” των Συριανών είναι πολύ πιο “γλυκά”! Πασπαλισμένα με άχνη ζάχαρη και σε γεύσεις τριαντάφυλλο, μαστίχα κ.α ικανοποιούν και τους πιο απαιτητικούς ουρανίσκους! Μιλάμε φυσικά για το Συριανό Λουκούμι, σήμα κατατεθέν και πρεσβευτή του νησιού σε όλο τον κόσμο, καθώς εδώ και 150 χρόνια εξάγονται πάνω από 2,5 τόνοι αυτού του ξεχωριστού γλυκού σε όλο τον κόσμο. Λέγεται δε ότι εκείνο που κάνει τα συριανά λουκούμια μοναδικά, είναι το υφάλμυρο νερό της Σύρου!

“Γιορτάζουν” κάθε εβδομάδα σε Ερμούπολη και Αμβέρσα!

Πέρα όμως από την πολιτιστική ιστορία των δύο κοσμοπολίτικων πόλεων, ένα άλλο στοιχείο που “δένει”  τη Σύρο με την Αμβέρσα είναι οι ανδρικές ομάδες βόλεϊ.  Φοίνικας Σύρου και Τοπβόλεϊ είναι από το 2008, που αμφότερες πρωτοεμφανίστηκαν στά “σαλόνια” των πρωταθλημάτων των δύο χωρών, τα “καμάρια” των ντόπιων. Κάθε αγώνας είναι γιορτή για τους φίλους των δύο ομάδων και η ατμόσφαιρα τόσο στο “Δ. Βικέλας” της Ερμούπολης “, όσο και στο Sporthall Arena είναι πραγματικά μοναδική.

Χαρακτηρτιστικές είναι άλλωστε και οι δηλώσεις του άσου του Φοίνικα, Παναγιώτη Παπαδόπουλος  στο Volleyplanet για την ατμόσφαιρα που έζησε και τον εντυπωσιάσε στο εκτός έδρας ευρωπαϊκό ματς με την Αντβέρπ.

“Τέλεια ατμοσφαιρα… Στο γήπεδο όλοι ζούσαν τον αγώνα με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Καταλάβαινες από νωρίς πως ο κόσμος ήρθε στο γήπεδο για να διασκεδάσει. Σε αυτό φυσικά βοήθησαν τόσο ο τρελός ανιματέρ που ξεσήκωνε διαρκώς τον κόσμο, όσο και ο εκφωνητής που έμοιαζε βγαλμένος από αγώνα του ΝΒΑ.

Όλα ήταν προσεγμένα έως την τελευταία λεπτομέρεια. Ηπαρουσίαση των παικτών, το κάλεσμα του κοσμου να χειροκροτήσει, να συμμετέχει,να χορέψει σε αυτό το πάρτι με την εκπληκτική μουσική. Είναι φανερό πως οι Βέλγοι επιλέγουν να επενδύουν χρήματα προκειμένου να φροντίσουν και την τελευταία οργανωτική “πινελιά”στη διοργάνωση”.