Φράγκος: «H Εθνική θέλει βοήθεια στο γήπεδο»

Για τον Ολυμπιακό, τον νέο προπονητή Σλόμπονταν Μπόσκαν, τον ΠΑΟΚ, τους διεκδικητές του τίτλου αλλά και την Εθνική ομάδα μίλησε στην εκπομπή «ΣΤΟ ΦΙΛΕ» ο διεθνής άσος των ερυθρόλευκων και MVP της 4ης αγωνιστικής Volleyleague, Ανδρέας Φράγκος. Διαβάστε αναλυτικά τις δηλώσεις του…

 Για το ρόλο του στην υποδοχή: “Σίγουρα ο κάθε ακραίος αναλαμβάνει το ρόλο του στην ομάδα. Το κομμάτι που γνωρίζω καλά, βάση εμπειρίας είναι να κρατώ το δικό μου χώρο στην υποδοχή , να τον ορίζω, να τον παίρνω σωστά, ώστε σε συνεργασία με τους άλλους δυο υποδοχείς, που βρίσκονται γύρω μου, είναι μια  δουλειά που την ξέρω, την έχω ξανακάνει και θεωρώ πως δεν είναι το πρώτο παιχνίδι που συμβαίνει αυτό. Και σε άλλα παιχνίδια στο παρελθόν έχει συμβεί αυτό, να έχω υψηλά ποσοστά υποδοχής. Αλλά για το κομμάτι το δικό μου δεν είμαι αυτός που θα πάρει χώρο στην υποδοχή. Ο δικός μου ρόλος είναι να πάρω τις ψηλές μπάλες, να πάρω φόρτο στην επίθεση, παρά στην υποδοχή. Στην υποδοχή πρέπει να πάρω τη “λωρίδα” μου και  οι υπόλοιποι δύο να με καλύψουν…”

Για την αντιμετώπιση του παιχνιδιού με τον ΠΑΟΚ: “Επειδή βρισκόμαστε στην αρχή του πρωταθλήματος και δεν μπορούμε να έχουμε κάποιες σαφείς εικόνες για το επίπεδο για την ποιότητα της ομάδας, για τη σύνθεση γενικά, είναι σίγουρο ότι χρειαζόμαστε αρκετή δουλειά ακόμα. Και σε τεχνικά, αλλά και σε τακτικά στοιχεία. Αλλά νομίζω ότι πολλές ομάδες είναι έτσι. Το πλεονέκτημα αυτή τη στιγμή για τον ΠΑΟΚ είναι ότι ο Γιάννης Καλμαζίδης, έχει την ικανότητα να στήνει σωστά την ομάδα μέσα στο γήπεδο, πράγμα που της δίνει μεγαλύτερη αγωνιστικότητα ακόμη κι αν δεν παίζουν όλοι οι βασικοί παίκτες. Κάτι που σημαίνει ότι όταν μπούνε όλοι οι παίκτες, Ντάντε, Γκόμεζ κ.α. σίγουρα η ομάδα θα έχει πολύ καλύτερη απόδοση. Είναι ένα στοιχείο που και ο δικός μας προπονητής το κοιτάει, βέβαια κάποια πράγματα μπορεί να φαίνονται απλά και εύκολα, αλλά χρειάζεται πολύ επανάληψη για να μπορούν να αυτοματοποιηθούν στο παιχνίδι. Και χρειάζεται αρκετό χρόνο… Γι’ αυτό ίσως να εμφανιζόμαστε έτσι τη δεδομένη στιγμή.”

Για το πρώτο ντέρμπι μετά από τρία θεωρητικά “εύκολα” ματς: “Προσωπικά βλέπω ότι και στα προηγούμενα παιχνίδια, όχι τ’ αντιμετωπίσαμε με τον ίδιο τρόπο, αλλά βλέπω  πως κάποια προβλήματα που μπορεί να προκύπτουν όπως σε όλες τις ομάδες, δεν φαίνονται λόγω διαφοράς δυναμικότητας. Στο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ φανήκαν περισσότερο, αφού ο ΠΑΟΚ μπορεί να πιέσει πολύ πιο τακτικά, μπορεί να στηθεί καλύτερα σε μπλοκ και άμυνα, που είναι ένα πολύ βασικό στοιχείο που το έχουν μόνο οι καλές ομάδες. Πιστεύω όμως ότι σιγά σιγά με το χρόνο θα αρχίζουμε ν’ ανεβάζουμε πολύ περισσότερο τους ρυθμούς μας”.

Για τον αν αγχώθηκε ο Ολυμπιακός από το γεμάτο Ρέντη: “Έτσι όπως έβλεπα το ματς από έξω, ναι… θεωρώ ότι η ομάδα ήταν στρεσαρισμένη για να αντιμετωπίσει ένα ντέρμπι. Θεωρώ πως οι παίκτες, θέλοντας να δείξουν τον καλύτερό τους εαυτό, ότι στην αρχή μπλόκαραν λίγο… Γιατί η τελευταία εβδομάδα πριν τον ΠΑΟΚ, ήταν από τις ποιοτικές μας εβδομάδες προπόνησης. Θεώρησα λοιπόν ότι και μέσα στο παιχνίδι σίγουρα ότι θα δείξουμε μεγαλύτερη αγωνιστικότητα. Γενικά πιστεύω πως είναι λάθος σαν αθλητές να καθόμαστε να σκεφτόμαστε, όλα αυτά τα εξω αγωνιστικά, γιατί έτσι χάνουμε ενέργεια από τη συγκέντρωσή μας, που ουσιαστικά είναι μέσα στο γήπεδο”.

Αν του είπε κάτι ο Μπόσκαν πριν τον “ρίξει” στο παιχνίδι: “Δεν μου είπε κάτι συγκεκριμένο… Αυτό που έβλεπα εγώ είναι ότι είχαν κολλήσει στην υποδοχή, δεν είχαμε την ανάπτυξη που θα θέλαμε και μπήκα να κάνω τη δουλειά που έπρεπε να κάνω. Να σταθεροποιήσουμε την υποδοχή και να βοηθήσω και στην επίθεση. Το πρώτο πράγμα που είπα όταν μπήκα στο παιχνίδι ήταν ότι είμαστε πολύ στρεσαρισμένοι χωρίς λόγο. Γιατί από έξω τους έβλεπα σαν να θέλουν να αποδείξουμε από τώρα ότι πρέπει να κερδίσουμε και ότι είμαστε μεγάλη ομάδα. Ενώ δεν είναι έτσι ουσιαστικά… Κάθε παιχνίδι είναι διαφορετικό “.

Για το αν πάτησε γραμμή στο επίμαχο σερβίς του ντέρμπι: “Εκεί θα έπρεπε να έχω… park assist για να καταλάβω αν πάτησα ή όχι…”

Για τον “βελτιωμένο” Αγκάμεζ σε σχέση με παλιά: “Την προηγούμενη φορά που τον είχα αντιμετωπίσει ήμουν πολύ μικρός και δεν κοίταζα κάποια πράγματα, δεν καταλάβαινα πολλά πράγματα (γελάει)… Στο μπλοκ σίγουρα έχει πολύ μεγάλες δυνατότητες, ένα πλάγιο βήμα του αρκεί για να φτάσει στην αντένα και επειδή έχει πολύ μακριά χέρια μπορεί ακόμη και μόνος του να “κλείσει” πολλές γωνίες. Οπότε ο αντίπαλος επιθετικός θα πρέπει να κάνει πολύ “καθαρά” χτυπήματα για να ξεφύγει, ακόμη και σε μονό μπλοκ. Αυτό βοηθάει πάρα πολύ στην τακτική του μπλοκ μας…”

Για τις “χαμηλές” επιθετικά “πτήσεις” του Αγκάμεζ στο ντέρμπι: “Θεωρώ πως ήταν θέμα ημέρας… Γενικά οι “κόντρα μπάλα” είναι από τις πιο δύσκολες συνθήκες και οι μεγάλοι παίκτες εκεί φαίνονται, στην ικανότητα να τελειώνουν τις κόντρα μπάλες. Συμβαίνει όμως σε όλους τους αθλητές όμως να έχουν μία κακή ημέρα… Το θέμα όμως δεν είναι τι έγινε, αλλά τι θα γίνει στα επόμενα παιχνίδια…”

Για τον Σλόμπονταν Μπόσκαν και αν μπορεί ο Σέρβος τεχνικός να φτάσει τον Ολυμπιακό στον τίτλο: Αυτό που θυμάμαι από παλιά που τον έβλεπα στην τηλεόραση και το βλέπω και τώρα μες στην προπόνηση και μέσα στο παιχνίδι είναι ότι είναι μία “ήρεμη δύναμη”. Είναι πολύ συγκεκριμένος όταν μιλάει, κάτι πολύ σημαντικό, ξέρει αυτός πως θα ανεβάσει την ένταση στους αθλητές, πως θα τους μιλήσει για να τους τονώσει. Δεν ανεβάζει την ένταση στις δύσκολες στιγμές, αλλά το κάνει όταν είναι θεωρητικά σε πιο εύκολες στιγμές, που μπορεί να έχει την ευκαιρία να μιλήσει λίγο παραπάνω και ο παίκτης να αισθάνεται πιο ελέυθερος. Έχει μια δική του τακτική σε θέματα ψυχολογίας, αλλά στο τακτικό κομμάτι έχει μία σωστή φιλοσοφία και μένει να αποδειχθεί αν αυτή θα έχει αποτέλεσμα. Κάτι που προσωπικά θεωρώ ότι με τον καιρό θα αρχίσουν κάποια πράγματα να γίνονται καλύτερα”.

“Μπόμπι” ή Καλατάντζε αν ήταν προπονητής: “Δεν θα γίνω προπονητής… Θα γίνω επιχειρηματίας! Δεν ξέρω, γιατί τον Μπόμπι τον ξέρω σαν παίκτη, την αξία του και τι έχει καταφέρει γενικά… Τον Καλαντάντζε τον είχα συναντήσει πρώτη φορά με την Εθνική ομάδα σε μία πρόκριση ευρωπαϊκού Παίδων, που πραγματικά… έβγαζε φωτιές! Τον κοιτούσαμε και… φοβόμασταν! Όσον αφορά λοιπόν το ερώτημα, δεν έχω δει και πολύ καλά τις ομάδες για να μπορώ να αναφέρω κάτι συγκεκριμένο. Το μόνο σίγουρο είναι πως η δυναμική του είναι σαφώς πολύ μεγαλύτερη της ομάδας που αγωνίζεται, οπότε είναι λογικό να παίρνει αρκετές μπάλες στο παιχνίδι και να φαίνεται περισσότερο. Από την άλλη στην Κηφισιά ο Νικολάκης έχει μία πάσα, γνωστή, γρήγορη στο “2” , οπότε αυτί ίσως βολεύει τον Μπόμπι.   

Για τους διεκδικητές του τίτλου: Όσοι πιστοί προσέλθετε! (Γέλια). Καλή ερώτηση… Μπορώ να πω τέσσερις; Προσωπικά δεν μου αρέσουν τα προγνωστικά, γιατί ένα πρωτάθλημα έχει πολύ δρόμο! Εμείς στην αρχή όπως βλέπουμε μία ομάδα μετράμε την ομάδα με βάση το αγωνιστικό επίπεδο κάθε παίκτη ξεχωριστά. Αλλά ουσιαστικά αυτό που “μετράει” περισσότερο από όλα είναι η τακτική της και πόσο “δεμένη” είναι μέσα στο γήπεδο. Εξαρτάται από πολλές συγκυρίες… Για αυτό βλέπουμε ότι υπάρχουν ομάδες που φτάνουν στον τελικό, όπου η δυναμική τοςυ ξεχωριστά αν πάρουμε τους παίκτες, δεν είναι μεγαλύτερη από των μεγάλων, πρώτων ομάδων”.

Για την επιστροφή του στα πάτρια εδάφη: “Γενικά σαν νοοτροπία, από τα θέλω μου είναι να ταξιδεύω εκτός της χώρας μου, να ζήσω έξω και να έχω εμπειρίες. Γύρισα όμως γιατί δέχθηκα μία πρόταση, πρώτα απ’ όλα αγωνιστικά, όχι οικονομικά, να έρθω στον Ολυμπιακό, σε έναν σύλλογο που σίγουρα δεν είναι όπως στα χρόνια που τον άφησα και να ενταχθώ σε ένα σύνολο που αγωνιστικά είναι πολύ καλό. Για αυτό και δέχθηκα να επιστρέψω στην Ελλάδα. Σίγουρα το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός αγωνίζεται και στο CEV Cup είναι ένας ακόμη λόγος που βοήθησε στην απόφασή μου. Η πρώτη μου σκέψη, πέρα από τους εγχώριους στόχους που θέτουμε είναι και η πρόκριση σε ευρωπαϊκό φάιναλ φορ”.

Για το αν αισθάνεται βάρος από το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός δεν έχει πάρει πρωτάθλημα εδώ και δύο χρόνια: “Παλιότερα είχα ερωτηθεί αν η φανέλα του Ολυμπιακού θεωρείται βαρια. Εγώ αυτό που βλέπω πάντα είναι το σύνολο που υπάρχει σε μία ομάδα. Είμαι ένας αθλητής και έρχομαι να αγωνιστώ σε μία ομάδα, να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό, να βοηθηθώ και να βοηθήσω, αυτή είναι η δουλειά μου! Οπότε όλα τα εξωαγωνιστικά δεν είμαι σε θέση να τα σκεφτώ και νομίζω δεν έχω τη δύναμη να τα σκεφτώ! Προτιμώ να σκέφτομαι αυτό που συμβαίνει μέσα στο παιχνίδι”.

Για το αν έχει “κλείσει” το κεφάλαιο του εξωτερικού: “Όχι, δεν έχει κλείσει… Είναι ακόμη ανοιχτό! Εγώ θα ήθελα και πάλι να αγωνιστώ στο εξωτερικό και εννοείται πως θα προσπαθήσω να το κάνω”.

Για το κεφάλαιο “Εθνική ομάδα” και γιατί να δούμε το Ευρωπαϊκό 2017 από την τηλεόραση: ” Οι απαντήσεις είναι δύσκολες που πρέπει να δοθούν σε αυτό το γιατί. Επειδή τα “επειδή” δεν είναι μόνο ένα! Αυτό που είχα δηλώσει πριν από τα παιχνίδια της ευρωπαϊκής πρόκρισης και παλιότερα και έχω να δηλώσω και σήμερα είναι ότι οι αθλητές έχουν κουραστεί να αντιμετωπίζουν τα ίδια ενδοαγωνιστικά και εξωαγωνιστικά προβλήματα! Αισθάνομαι ότι η Εθνική είναι αφημένη στην τύχη της! Αυτό όμως που μας ενοχλεί προσωπικά, σαν παίκτες είναι ότι γνωρίζουμε ότι ως ομάδα έχουμε μία πολύ μεγάλη δυναμική, όμως μας ενοχλεί ότι μέσα στο γήπεδο δεν μπορούμε να το δείξουμε. Τα “γιατί” ξαναλέω είναι απαντήσεις που πρέπει να δοθούν…. Έχει να κάνει και με τον προπονητή, έχει να κάνει με πολλά πράγματα. Υπάρχουν πολλές συγκυρίες που μας οδηγούνε να έχουμε αυτά τα αποτελέσματα και δεν φταίει μόνο ο προπονητής. Αλλά είναι σίγουρο ότι αυτό που αποζητάμε μέσα στο γήπεδο είναι σαφώς πολύ ανώτερο. Πως να το πω…

Μεμονωμένα σαν αθλητές είμαστε πολύ καλοί. Αλλά ως ομάδα δεν βγαίνει αυτό και δεν μπορεί να βγει σε ένα τόσο μεγάλο επίπεδο. Πρέπει να βγει με κάποιο τρόπο το οποίο όμως δεν είναι δική μας δουλειά να το κάνουμε. Και άπτεται και πολλών άλλων θεμάτων που εμείς δεν μπορούμε να βγάλουμε την εικόνα που πρέπει να βγάλουμε μέσα στα παιχνίδια. Γιατί μην κρυβόμαστε, όταν αγωνιζόμαστε σε επίπεδο Εθνικών ομάδων, άσχετα αν το δικό μας επίπεδο είναι θεωρητικά χαμηλό, για να μπορείς να παίξεις σε ένα Ευρωπαϊκό την δεδομένη στιγμή, πρέπει πολλά πράγματα μέσα στο γήπεδο να είναι λυμένα, να είναι σωστά, να έχουν αυτοματοποιηθεί, η ομάδα να έχει μία εικόνα ομαδική, πρέπει αυτά να συμβαίνουν μέσα στο γήπεδο, για να μπορείς να πεις ότι μπορείς να ανταγωνιστείς τέτοιες ομάδες. Αυτό είναι μία αλήθεια… Και χρειαζόμαστε μία μεγαλύτερη βοήθεια σε αυτό το κομμάτι.. Από εκεί πρέπει να αρχίσουμε πιστεύω!

Για το αν θεωρεί την πορεία της Εθνικής “αποτυχία”: “Πρώτα απ’ όλα πρέπει να σταματήσουμε να λέμε ότι “η ομάδα έμαθε”, ” η ομάδα πήρε παραστάσεις…”. Ήρθε η στιγμή που πρέπει η ομάδα να αποδείξει μέσα στο γήπεδο αυτές τις παραστάσεις που είχε. Δεν τις αποδείξαμε, οπότε ναι θεωρώ πως είναι μία αποτυχία. Και για να μην μεγαλοποιούμε τα πράγματα, τα εξωαγωνιστικά (σ.σ. προβλήματα) υπήρχανε, υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντα, απλά θα αλλάζουνε μορφή. Το σημαντικό είναι τι γίνεται στο αγωνιστικό κομμάτι. Αν εμείς νιώθουμε καλά μέσα στο γήπεδο πχ… δεν θα μας πειράξει ότι μπορεί η μπλούζα μας να βρωμάει, Γιατί αυτό μπορεί να συμβαίνει. Δεν θα μας πειράξει που οι πρόεδροι ή που θα γίνουνε πρόεδροι, είτε τα μέλη της Ομοσπονδίας δεν είναι κοντά μας.

Συγγνώμη που το λέω έτσι απλά και κυνικά, αλλά δεν θα μας ενδιαφέρει. Εμάς μας ενδιαφέρει τι κάνουμε μέσα στο γήπεδο και αν μέσα στο γήπεδο νιώθουμε καλά και φέρουμε το αποτέλεσμα, η πίτα αυτή την οποία εμείς προσπαθούμε, κάποιοι άλλοι να αρπάξουνε, κάποιοι άλλοι να φάνε, κάποιοι άλλοι να πάρουν το κομμάτι τους, θα μεγαλώσει. Οπότε θα ναι και πιο εύκολο για κάποιους να αρπάξουνε, και πιο εύκολο για κάποιους  να πάρουν το κομμάτι που τους αντιστοιχεί και κάποιοι να δουλέψουνε και να πάρουν περισσότερα λεφτά και εμείς να πάρουμε περισσότερα λεφτά… Γιατί κάποια στιγμή θα τεθεί και αυτό το κομμάτι… Άρα αυτό που πρέπει να καταλάβουν όλοι, δημοσιογράφοι, προπονητές, παράγοντες, Ομοσπονδία είναι ότι οι αθλητές είναι πάνω από όλα. Ο αθλητής είναι η “μηχανή”! Αν ο αθλητής καταφέρει να κάνει αυτό που πρέπει να κάνει και καταφέρει τους στόχους τους, είναι σίγουρο ότι όλοι οι υπόλοιποι θα ανταμειφθούν εξίσου γι αυτό.

Για το αν έκαναν οι διεθνείς κάτι για να αποφευχθεί αυτή η αποτυχία: ” Μιλήσαμε και μεταξύ μας, υπήρχαν και τσακωμοί και εντάσεις μέσα στην ομάδα… Σαφώς δεν μας άρεσε αυτό που συνέβαινε, γιατί φέτος είχαμε θέσει τον πήχη ψηλά και θέλαμε όλοι πολύ να πάρουμε την πρόκριση, υπήρχαν και μεγαλύτερες εντάσεις μέσα στην ομάδα. Εκ των υστέρων πάντως, όντας και λίγο πεσιμιστής, δεν πιστεύω πως μπορούσε να αλλάξει πορεία. Μάλλον να το θέσω αλλιώς… Και να καταφέρναμε την πρόκριση, σίγουρα θα ήταν σαν να βγαίναμε λίγο στην επιφάνεια για να πάρουμε μία ανάσα, λίγο αέρα, αλλά και πάλι επαναλαμβάνω, δεν θα άλλαζε κάτι. Βέβαια ποτέ μη λες ποτέ…”