Η ιστορία «γράφεται» με βόλεϊ, όχι με… ακρότητες

Ιστορικές στιγμές ζει εδώ και λίγες ώρες το ελληνικό βόλεϊ με την παρθενική παρουσία 2 κυκλαδίτικων ομάδων στην 4άδα της Α1 Γυναικών. Όσο μάλιστα κι αν χρίζονται ως «αουτσαίντερ», απέναντι σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό, η 3^η Σαντορίνη και ο 4^ος Πανναξιακός αντίστοιχα, δικαιούνται εδώ που έφτασαν να κάνουν «όνειρα» τίτλου.

Όσο αποδυναμωμένο κι αν είναι το φετινό πρωτάθλημα σε σχέση με άλλα χρόνια, και μόνο ότι οι «νησιώτισσες» των δύο ομάδων έφτασαν στα ημιτελικά των play-off, αποτελεί από μόνο του μία σπουδαία επιτυχία. Κατάκτηση ενός σημαντικού στόχου που βάζει για τα καλά στον βολεϊκό “χάρτη” τα δύο πανέμορφα νησιά μας, που κατάφεραν κάτι τόσο σημαντικό, στα λιγοστά χρόνια που φιγουράρουν στα “σαλόνια”.

Αν σκεφτεί κανείς μάλιστα τη βραχύβια παρουσία των ομάδων στην κατηγορία, αποτελεί  σημαντικό κέρδος για όσους αγαπάνε το άθλημα, το γεγονός ότι καλλιεργείται και “απλώνει τα δίχτυα” του, όχι μόνο σε Αθήνα-Θεσσαλονίκη, αλλά σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Όπως εξάλλου προίκα για το ελληνικό βόλεϊ είναι το γεγονός ότι μετά την ονειρεμένη περσινή ευρωπαϊκή πορεία του Πανναξιακού, φέτος είναι η σειρά της Σαντορίνης να ακουστεί διεθνώς, όχι μόνο για το ηφαίστειο και το ηλιοβασίλεμα της.

Το μόνο κακό είναι ότι οι νησιώτικες ομάδες, μαζί με τον θαλάσσια αύρα τους φέρνουν στην 4άδα και μερικές παραπάνω… φουρτούνες, όσον αφορά στην αντιπαλότητα των οπαδών τους, που τα τελευταία χρόνια μεταφέρθηκε από το…  χορτάρι, στο τάραφλεξ. Λες και δεν μας έφταναν οι παραδοσιακές κόντρες των «αιωνίων»…

Τις τελευταίες δε μέρες αυτή η αντιπαράθεση τροφοδοτείται ακόμη περισσότερο, μέσα από αλαζονικές συμπεριφορές,  από «πύρινες» ανακοινώσεις, από “εμπρηστικά” δημοσιεύματα, κάποια μάλιστα εκ των οποίων είναι πιο… γραφικά και από τα στενά καλντερίμια της Οίας!

Από την άλλη πλευρά, η πίεση του ανταγωνισμού της κερκίδας, δεν θέλει και πολύ για να «περάσει» στους παράγοντες και στις αθλήτριες των ομάδων. Κι αυτό φευ, είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί! Γιατί καλό είναι να ακούνε «μπράβο» από τους ντόπιους, όταν βολτάρουμε για καφέ στο λιμάνι, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάνε ότι ο ρόλος τους δεν (θα πρέπει να) έχει σχέση με αυτόν των οπαδών.

Αρκεί  να θυμήσουμε τι συνέβη πριν από 6 χρόνια τι συνέβη στο κλειστό της Σαντορίνης. Τότε που στον ιστορκό τελικό Super Cup ανδρών Ολυμπιακού –Παναθηναϊκού οι αθλητές  και τα τεχνικά επειτελεία των 2 ομάδων, σε μία συμβολική κίνηση  όχι μόνο ταξίδεψαν μαζί αλλά και έμειναν στο ίδιο ξενοδοχείο. Τότε που  όλη η Ελλάδα καμάρωνε την συνύπαρξη φιλάθλων των «αιωνίων» αντιπάλων.

Και σήμερα, φτάσαμε σε σημείο να μιλάμε για «βεντέτες» οπαδών γυναικείων ομάδων. Με τα ίδια άτομα που ήταν τότε στις κερκίδες, να είναι τα ίδια και τώρα… Κάτι που δεν θα συνέβαινε, αν υπήρχε μεγαλύτερη μέριμνα να έρθουν περισσότερες οικογένειες στο γήπεδο, να δημιουργηθούν νέες γενιές φιλάθλων και να “βγούνε” απ’ το “τριπάκι” των «οργανωμένων» οπαδών.

Η θάλασσα που μας χωρίζει, η θάλασσα που μας ενώνει

Το φαινόμενο του έντονου ανταγωνισμού δύο ομάδων λόγω εγγύτητας των (θαλάσσιων) συνόρων τους, δεν είναι πρωτόγνωρο.  Για άλλους είναι η θάλασσα που ενώνει και για άλλους η θάλασσα που χωρίζει.Όμως καλό θα είναι οι «οργανωμένοι» οπαδοί να βάλουν «λίγο νερό στο κρασί» τους προτού τα… παρατράγουδα ξεφύγουν και από τα  “ραντεβού”, τους προπηλακισμούς, τα καπνογόνα, τα πανό, φτάσουν σε πιο ακραίες καταστάσεις και συμπεριφορές, ξένες, σε σχέση με την νησιώτικη ψυχοσύνθεση.

Επειδή όμως οι δύο σύλλογοι δεν αποκλείεται να βρεθούν αντιμέτωποι και στη συνέχεια των play-off, ας απολαύσουν τη συνέχεια του σπουδαίου φετινού «ταξιδιού» στα… νερά της Α1 Γυναικών με τις πρωταγωνίστριες να δίνουν πρώτες το καλό παράδειγμα. Εξάλλου οι αθλήτριες ξέρουν ότι τους ενώνει το βόλεϊ και είναι αντίπαλες μόνο μέσα στο τάραφλεξ, έξω από αυτό είναι συναθλήτριες και φίλες και δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν!

Οι “οπαδοί” ας στηρίξουν την ομάδα τους μέσα σε αθλητικά πλαίσια, ώστε να «κερδίσουν» με το… σπαθί τους τον χαρακτηρισμό του «υπέροχου κόσμου» στις καθιερωμένες δηλώσεις των αθλητριών.

Ας βρεθούν διαφορετικοί τρόποι να διοχετευθεί η ενέργεια, που αναβλύζει από το πάθος και την αγάπη τους για την ομάδα. Μην την εξαντλούν σε υπερβολές, φανφάρες, προκλήσεις και «φιγούρες», που στα μάτια οπαδών άλλων μεγάλων ομάδων, όπως Ολυμπιακού, Παναθηναϊκού, ΑΕΚ  κ.α θα φαντάζουν μάλλον “καρικατούρες”.

Και ας (παρα)δεχθούνε επιτέλους ότι τα γήπεδα δεν είναι ούτε «εκκλησίες», ούτε… κατηχητικά! Στο γήπεδο θα υπάρξει η ένταση, θα υπάρξει εκνευρισμός, θα υπάρξει πάθος, θα «σπάσουν και καρδιές» θα ακουστούν και «γαλλικά» από την εξέδρα, χωρίς επ’ ουδενί όλα τα παραπάνω να δικαιολογούν οποιεσδήποτε βίαιες συμπεριφορές.

Από την… εκκλησία, όμως μέχρι την…. κόλαση και την πολεμική ατμόσφαιρα της Λωρίδας της Γάζας, υπάρχει τεράστια απόσταση! Κάτι που αποδεικνύεται άλλωστε από το ρεπορτάζ και τις δηλώσεις του αρχιδιαιτητή Στέφανου Βασιλειάδη στο Volleyplanet, σχετικά με τα όσα “έγιναν ή δεν έγιναν” εντός του γηπέδου στην τελευταίας αναμέτρησης Α.Ο.Θήρας-Πανναξιακού στη Σαντορίνη.

Σύμφωνα με όσα σημείωσε στην έκθεσή του ο παρατηρητής για το επίμαχο πανό που προκάλεσε τις έντονες διαμαρτυρίες των φιλοξενούμενων ο κ. Βασιλειάδης μας επεσήμανε ότι «όταν μπήκε ο παρατηρητής στον αγωνιστικό χώρο,το επίμαχο πανό ήταν διπλωμένο,  μισό από την πλευρά του αγωνιστικού χώρου και μισό από την πλευρά της κερκίδας και δεν φαινόταν το γνωστό υβριστικό σύνθημα. Μετά  τις απαραίτητες συστάσεις και την παρέμβαση του αντιπροέδρου του Α.Ο Θήρας, Γιώργου Σπυριδάκη, ο επικεφαλής των «οργανωμένων» οπαδών των γηπεδούχων, υπό τον κίνδυνο ενδεχόμενων ποινών της ομάδας αλλά και της μη έναρξης του αγώνα, συμμορφώθηκε πλήρως και το πανό αποσύρθηκε”.

Στη διάρκεια του ματς στο κατάμεστο γήπεδο “ακούστηκαν 3-4 υβριστικά συνθήματα κατά των φιλοξενούμενων από την κερκίδα”, που, όπως πληροφορηθήκε από έγκυρες πηγές το Volleyplanet, λόγω της πληρότητας του γηπέδου, σε σχέση με τους λιγοστούς «οργανωμένους» οπαδούς, ούτε καν ακούστηκαν καθαρά, “ενώ δεν έπεσε το παραμικρό αντικείμενο και ο αγώνας ολοκληρώθηκε χωρίς το παραμικρό πρόβλημα”.

Ωστόσο σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Volleyplanet ευθύνες για τα… παρατράγουδα έξω από το γήπεδο, θα έπρεπε να αποδοθούν στις αστυνομικές αρχές της Θήρας,. Πέρα από την ανεπαρκή αστυνομική παρουσία στο γήπεδο, αν υπήρχε η απαραίτητη μέριμνα των αρχών για αστυνομική συνοδεία του πούλμαν της ναξιώτικης αποστολής από και προς το ξενοδοχείο, είναι βέβαιο ότι δεν θα συνέβαινε το παραμικρό, δεν θα άναβε ούτε ένα καπνογόνο.

Γιατί οι διαμαρτυρίες του Πανναξιακού, για όσα συνέβησαν κατά την άφιξη των φιλοξενούμενων στο ΔΑΠΠΟΣ της Σαντορίνης, ήταν οι μόνες που «θόλωσαν τα νέρα» μιας ακόμη συναρπαστικής κυκλαδίτικης ναυμαχίας, μιας και ο πρόεδρος του Πανναξιακός ΑΟΝ, Σταμάτης Καπίρης, έδωσε τηλεφωνικώς μετά το ματς συγχαρητήρια στον κ. Βασιλειάδη, χωρίς να αναφέρει κάποιο παράπονο!