«Κλείνουν τα 40» οι Κουβανοί (fotos)!

Ένα ενδιαφέρον κείμενο  του συνεργάτη του Volleyplanet Δημήτρη Πιτούλια για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της Εθνικής βόλεϊ της Κούβας με αφορμή τη συμπλήρωση σαράντα χρόνων από την σημερινή επέτειο της κατάκτησης του μοναδικού μεταλλίου ομαδικού αθλήματος των “μαύρων διαμαντιών”.

Του Δημήτρη Πιτούλια

Σαράντα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από το 1976, στην Ολυμπιάδα του Μόντρεαλ, όταν η Εθνική ομάδα βόλεϊ της Κούβας κατέκτησε το 1ο ομαδικό της μετάλλιο, χάλκινης απόχρωσης! Ωστόσο το 1900 ένας άλλος συμπατριώτης τους, ο  ξιφομάχος Ραμόν Φονστ Σεγκούντο, με δύο μετάλλια στο Παρίσι ήταν ο πρώτος Ολυμπιονίκης της Λατινικής Αμερικής, δείχνοντας το δρόμο για τους μεταγενέστερους «λάτιν» νικητές “του Ωραίου, του Μεγάλου και του Αληθινού».

Ατομική… απογείωση, ομαδική… προσγείωση!

Η Κούβα μετράει στο στήθος της 14 ολυμπιακά μετάλλια, εκ των οποίων τα 2 είναι χρυσά. Οι επιδόσεις της στα ατομικά αθλήματα είναι σαφώς καλύτερες από τα ομαδικά, καθώς πολυάριθμοι Κουβανοί αθλητές έχουν διαπρέψει στο χώρο της πυγμαχίας, της ξιφασκίας, του μποξ, του Τάε Κβον Ντο αλλά και σε αγωνίσματα στίβου, χαρίζοντας τιμή και δόξα στη χώρα τους.

Όσον αφορά τη συμμετοχή των Κουβανών στα ομαδικά αθλήματα των Ολυμπιάδων, ασχολήθηκαν κυρίως με το χάντμπολ και το βόλεϊ. Είναι γνωστό ότι η Κούβα δυσκολεύεται στα ομαδικά αθλήματα, κατάσταση που προσπαθεί να διορθώσει με το αντρικό βόλεϊ.

«Χάλκινο» τρόπαιο!

Το μοναδικό ολυμπιακό μετάλλιο της Κούβας σε ομαδικό άθλημα κατακτήθηκε στους Αγώνες του Μόντρεαλ το 1976. Σαν σήμερα, λοιπόν, στις 30 Ιουλίου η Εθνική ομάδα βόλεϊ της Κούβας ανέβηκε στο 3ο σκαλοπάτι του βάθρου, έχοντας στο «τσεπάκι» της 4 νίκες και 2 ήττες. Για τη «χάλκινη» αυτή επιτυχία «ίδρωσαν» οι Leonel Marshall Steward, Alfredo Figueredo, Victor Garcia, Diego Lapera, Ernesto Martinez, Lorenzo Martinez, Jorge Perez, Antonio Rodriguez, Carlos Salas, Victoriano Sarmientos, Jesus Savigne και Raul Virches, κάνοντας το αδύνατο, δυνατό!

Στους ομίλους, η ομάδα και του “δικού” μας πρώην ομοσπονδιακού μας τεχνικού, Gilberto Herrera Idolo,  αγωνίστηκε με τη Τσεχοσλοβακία (νίκη 3-1 σετ), την Πολωνία (ήττα 3-2 σετ), τη Νότιο Κορέα (νίκη 3-0 σετ) και τον Καναδά (νίκη 3-0 σετ). Στις 29 Ιουλίου είχαν διεξαχθεί οι ημιτελικοί αγώνες ανάμεσα στη Σοβιετική Ένωση και τη Κούβα, με την τελευταία να χάνει 3-0 σετ και ανάμεσα στη Πολωνία και την Ιαπωνία, με την πρώτη να προκρίνεται στο τελικό με 3-2 σετ επί των “Σαμουράϊ”.

Στο μεγάλο τελικό, στις 30 Ιουλίου, η Πολωνία κατακτά το χρυσό μετάλλιο έπειτα από τη νίκη επί της Σοβιετικής Ένωσης με 3-2 σετ, ενώ στο μικρό τελικό η Κούβα τιμάται με τη τρίτη θέση κερδίζοντας την Ιαπωνία με 3-0 σετ.

Και αν στο «νησί» πίνουν νερό στο όνομα του «Δάσκαλου» Χερέρα, όντας ένας από τους πιο πετυχημένους και καταξιωμένους προπονητές της Κούβας, που σύμφωνα με ρεπορτάζ του Κουβανικού “Oncubamagazine” έπεσε πρόσφατα στο τραπέζι η πρόταση να καθοδηγήσει αυτός την σημερινή ομάδα στους Ολυμπιακούς του Ρίο, η Κυβέρνηση φαίνεται πως δεν μπορεί να ξεχάσει εύκολα το Δεκέμβριο του 2001.

Το τρένο της μεγάλης φυγής!

Τότε ο Herrera προπονούσε τους καλύτερους κουβανούς αθλητές παγκοσμίου επιπέδου, που τα επόμενα χρόνια έλαμψαν στις καλύτερες ομάδες τους κόσμου. Κατά την παραμονή της αποστολής στο Βέλγιο για τους αγώνες του Grand Champion Cup 6 διεθνείς άσοι  Ihosvani Hernandez, Leon Marshall, Jorge Luis Hernandez, Angel Dennis, Yasser Romero και Ramon Gato πήραν κρυφά το τρένο για την Ιταλία και, αγοράζοντας εισιτήριο χωρίς επιστροφή, “γύρισαν τη πλάτη” στη χώρα τους.

Η οποία τους κήρυξε αποστάτες και μαζί με την απαγόρευση εισόδου στη χώρα, τους “ξήλωσε” και από το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Μαζί με αυτούς όμως το μάρμαρο «πλήρωσε» και ο Herrera, που θεωρήθηκε εκ των υπευθύνων για την αποστασία των παικτών, χάνοντας έτσι το  το ομοσπονδιακό του πόστο. Γ ια αυτό και όπως διαβάζουμε στον κουβανικό Τύπο η ομοσπονδία της χώρας, μετά το νέο κρούσμα απειθαρχίας στο Τάμπερε, δεν “άναψε πράσινο φως” στην πρόταση που έγινε για το Χερέρεα και το Ρίο!

Έκτοτε βέβαια ακολούθησαν και άλλοι Κουβανοί «δραπέτες στο όνειρο», όπως ο κορυφαίος ίσως σήμερα παίκτης του κόσμου, Wilfredo Leon, που αγωνίζεται σε πρωταθλήματα του εξωτερικού, χωρίς τη συγκατάθεση της ομοσπονδίας της Κούβας. Ξεκίνησε με το πρωτάθλημα της Πολωνίας και σήμερα αγωνίζεται στη κορυφαία ρωσική ομάδα, Ζενίτ Καζάν, με την οποία κατέκτησε πριν λίγους μήνες και το Τσάμπιονς Λίγκ. Ωστόσο, το ρίσκο αυτό είχε «βαριές» επιπτώσεις, καθώς απαγορεύτηκε και στο Λεόν να αγωνιστεί ξανά με το εθνόσημο στο στήθος και μετα και το γάμο του είναι θέμα χρόνου να τον δούμε να παίζει ως “Πολωνός”.

«Άνοιξε την πόρτα» ο Χιμένες, σκόρπισε προσδοκίες ο Σεπέδα!

Η μεταγραφή του ο Javier Jimenez στον ΠΑΟΚ το Γενάρη του 2015 αποτέλεσε ορόσημο για την Εθνική Κούβας στο βόλεϊ, όντας ο πρώτος εν ενεργεία διεθνής που έπαιξε σε ομάδες του εξωτερικού με τη συγκατάθεση της ομοσπονδίας του. Ως τότε, όπως αναφέραμε, όσοι Κουβανοί αθλητές έφυγαν από το πρωτάθλημα της Κούβας για να αγωνιστούν σε συλλόγους του εξωτερικού, τιμωρήθηκαν με μόνιμο αποκλεισμό από την Εθνική τους ομάδα. Αυτή η κίνηση της ομοσπονδίας αποδείχτηκε πολύ έξυπνη, καθώς στον Jimenez, τα δυο χρόνια εμπειρίας του στον ΠΑΟΚ, τον βελτίωσαν σημαντικά και τον μεταμόρφωσαν σε έναν από τους κύριους πρωταγωνιστές του World League του 2015.

Μετά τον Javier Jimenez, η ομοσπονδία ακολούθησε τη “πεπατημένη” και έδωσε τη συγκατάθεσή της και σε άλλους Κουβανούς παίκτες να αγωνιστούν στο εξωτερικό, όπως ο Λιβάν Οσόρια Ροντρίγκες, που συμμετείχε στο πρωτάθλημα της Αργεντινής και φυσικά ο Ρονάλντο Σεπέδα που αγωνίστηκε στον ΠΑΟΚ, ενώ παράλληλα βραβεύτηκε και ως MVP του ελληνικού πρωταθλήματος.

Κατά… διαβολική σύμπτωση λοιπόν η φετινή επιστροφή των «μαύρων διαμαντιών» στη… χώρα του εγκλήματος, στον Καναδά «σφραγίστηκε» τον περασμένο Ιανουάριο στο προολυμπιακό τουρνουά NORCECA στο Έντμοντον, όπου η κυριαρχία για 15η φορά της ομάδας του MVP της διοργάνωσης Σεπέδα, «γέννησε» μεγάλες προσδοκίες για την επανεμφάνιση των «πανθήρων» σε Ολυμπιακούς Αγώνες έπειτα από 16 χρόνια προβάλλοντας ως ανερχόμενη δύναμη στον “πλανήτη βόλεϊ”.

Τα άσχημα… μαντάτα και το “Plan B”

Ελπίδες που «γκρεμίστηκαν» όμως λίγους μήνες αργότερα στο άκουσμα μιας ακόμη είδησης… σοκ από την μακρινή Ευρώπη! Λίγο πριν την 7η παρέλαση της ιστορίας της Εθνικής βόλεϊ σε Ολυμπιακούς Αγώνες, αυτή τη φορά ένα σεξουαλικό σκάνδαλο που ξέσπασε στο φινλανδικό Τάμπερε στο περιθώριο των αγώνων του φετινού World League, «έπεσε κεραυνός εν αιθρία» στη διοίκηση και στην τεχνική ηγεσία, που πλέον είναι αναγκασμένη να κρατά «μικρό καλάθι» στο Ρίο 2016.

Η υποτιθέμενη κατηγορία περί ομαδικού βιασμού μιας 19χρονης Φινλανδής ταλανίζει την ομάδα της Κούβας, η οποία αρνείται κατηγορηματικά αυτές τις καταγγελίες και εν μέσω διαφόρων σεναρίων αναμένει τη δικαστική απόφαση για τους διεθνείς που τελούν υπό κράτηση. Το συμβάν αυτό προκάλεσε έντονες αντιδράσεις στο χώρο και στα διεθνή μέσα ενημέρωσης, ενώ η ομάδα αποδεκατίστηκε. Η αλλαγή προπονητή και η επιβολή κυρώσεων στην ομοσπονδία αντέστρεψαν το αρχικό κλίμα της ομάδας, η οποία ήταν πολλά υποσχόμενη, ιδιαίτερα μετά τις επιδόσεις της στο προολυμπιακό τουρνουά και τη συντριπτική νίκη της επί του Καναδά με 3-0 σετ. Τον ρόλο του βοηθού προπονητή και team manager στους Ολυμπιακούς του Ρίο ανέλαβε, τώρα, μια από τις πιο ισχυρές προσωπικότητες του κουβανέζικου βόλεϊ, Ariel Sainz Rodriguez, ο οποίος θα αναλάβει και το ρόλο της εποπτείας των αθλητών.

Η Εθνική ομάδα της Κούβας βρίσκεται πλέον εν “αναμονή” των εξελίξεων και ζει με την ελπίδα ότι έπειτα από 40 χρόνια, παρά το «Γολγοθά» που περνάει, θα καταφέρει να «ξυπνήσει» στο «νησί» ανάλογες στιγμές δόξας και μνήμες με εκείνες του 1976 στο Μόντρεαλ, καθώς από το βάθρο θα αναδύονται πυκνοί καπνοί από τα αυθεντικά χειροποίητα πούρα Αβάνας της επιτυχίας!