Πάτρας, ένας σύγχρονος Ηρακλής με πάθος …αμέτρητον

Συνέντευξη στην ΚΑΝΕΛΛΑ ΔΗΜΑΚΟΥ

Δυναμικός, παθιασμένος, συχνά εκρηκτικός και εξωστρεφής πάντα σε όλη την βολεϊκή διαδρομή του, ο Χρήστος Πάτρας μοιάζει ακούραστος στην προσπάθεια του να διατηρήσει και να αναδείξει στον Ηρακλή τη δύναμη και το βάθος της αξίας και της ιστορίας του, στο άθλημα.

Τον συναντάμε παντού στην Ελλάδα, δίνοντας το παρών σε αναπτυξιακά πρωταθλήματα και τελικούς που κόβουν την ανάσα αλλά και στο αντρικό πρωτάθλημα αέναος να προσπαθεί με το βλέμμα στο μέλλον.

VP: Τι σημαίνει για σένα Ηρακλής Θεσσαλονίκης;

Χ.Π: “Ηρακλής για μένα σημαίνει η απόλυτη ευχαρίστηση και ευτυχία να δουλεύεις στο άθλημα που αγαπάς και υπηρετείς τόσο χρόνια. Σημαίνει βόλεϊ. Περνάω πολλές ώρες μέσα στο Κατσάνειο,  που για μένα είναι το σπίτι μου και η ενέργεια που μου δίνει ο συγκεκριμένος χώρος είναι απίστευτη. Οι άνθρωποι της ομάδας μας, οι φίλαθλοι μας, ξέρουν πολύ βόλεϊ και μπορώ να πω μου αρέσει ιδιαίτερα η κριτική τους, είτε θετική είναι είτε αρνητική, είτε με γκρίνια καμιά φορά. (γέλια). Έτσι μας λένε κιόλας… Σε κάνουν να προσπαθείς να βελτιώνεσαι συνέχεια.

Είμαι ερωτευμένος με τους φιλάθλους μας και θέλω να τους δίνω όσο πιο πολλές χαρές και δεν κρύβω την λατρεία μου για την ποδοσφαιρική μας ομάδα. Τέλος για την ανδρική μας ομάδα εύχομαι ό,τι σχεδιάσαμε όπως όταν ξεκινήσαμε, έτσι να τελειώσουμε την δύσκολη επιστροφή μας στα «μεγάλα σαλόνια».

VP: Ποια είναι η πορεία σου στο βόλεϊ; Από πού έρχεσαι και που πηγαίνεις;

Χ.Π: “Στο βόλεϊ ήρθα από την παρότρυνση της Μαρίας Αθανασιάδου, μεγάλης προπονήτριας που τότε προπονούσε τον Φιλαθλητικό και την μετέπειτα νύφη μου, Μαρίνα Σαμαρά. Έπαιξα και ήμουν τυχερός που μεγάλωσα στην “μεγάλη σχολή” του βόλεϊ, τον Δημόκριτο Θεσσαλονίκης με μεγάλους δασκάλους τον Τάσο Πιπερίδη, Νότη Λίτσα Γιάννη Αναστασιάδη, Τάκη Γκαϊτατζή και με επίσης μεγάλους παίκτες και συμπαίκτες της εποχής μου, πρότυπα για μένα όπως οι Καζάζης, Καραπαναγιώτου, Γκουτζάρης, Πλίκας, Μελίτσης, Χατζηνάκος, πραγματικοί “μάγκες” εκείνης της περιόδου μέσα στο γήπεδο και έξω από αυτό.

Όταν κάνω feedback (επανατροφοδότηση) βλέπω μέσα μου, παρά πολύ ωραίες στιγμές, πολύ δουλειά, πολλά παιδιά που πέρασαν από τα χέρια μου με επιτυχίες και με υψηλό επίπεδο σε εθνικές ομάδες και σε συλλόγους.  Παιδιά που με βλέπουν και χαμογελάνε όταν βρισκόμαστε γιατί για μένα μεγαλύτερη αξία από όλα, έχει η αλληλοεκτίμηση και ο σεβασμός.

Οι ομάδες που εργάστηκα πάντοτε κάτι… έδωσαν στο άθλημα μας. Τίτλους θέλετε, παίκτες, ευχαρίστηση… Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό μέσα από αντίξοες τις περισσότερες φορές να ζήσω τέτοιες βολεϊμπολιστικές στιγμές με πάθος, ένταση, ικανοποίηση, στιγμές που πραγματικά, εύχομαι να τις ζήσει ο κάθε προπονητής που αγαπάει αυτό που κάνει πραγματικά. Η συνέχεια της προπονητικής μου καριέρας δεν βλέπω να αλλάζει τα επόμενα χρόνια, γενικά μαζί με τον τρόπο ζωής μου θέλω να είναι να είμαι χρήσιμος στην κοινωνία, στον κύκλο της ζωής μου και χρήσιμος στην ομάδα μου σε όποιο επίπεδο βρίσκεται αυτή”.

V.P: Οδήγησες τις ομάδες που προπονείς, μέσα σε 8 μήνες, στους τελικούς παίδων και εφήβων στα Πανελλήνια Πρωταθλήματα. Τί σημαίνει η κατάκτηση ενός Πανελληνίου Πρωταθλήματος για σένα αλλά και αυτές τις ηλικίες αθλητών;

Χ.Π: “Όντως βρέθηκα στις μικρές μας τις ομάδες εδώ και ένα χρόνο και νομίζω ότι έχουμε βάλει τρομερά θεμέλια με διαφορετική φιλοσοφία μαζί με τον έφορο μου Τσατσούλα Βασίλη σε αυτές τις ηλικίες. Στον Ηρακλή, είμαστε ομάδα πρωταθλητισμού χρόνια τώρα και θα συνεχίσουμε να βαδίζουμε προς αυτήν την κατεύθυνση, σε όλα τα τμήματα μας γιατί πάνω από όλα για μένα, τα μεγάλα παιχνίδια φτιάχνουν μεγάλους αθλητές.

Δείχνουν τις αδυναμίες το πλεονέκτημα το μειονέκτημα χαρακτήρων, όποτε για μας είναι “δώρο” να βλέπουμε τα παιδιά μας σε τέτοια επίπεδα για να μπορούμε να επεμβαίνουμε και να διορθώνουμε πάντα παιδαγωγικά και δραστικά προς όφελος πρώτα των παιδιών και έπειτα των ομάδων μας”.

Πιστός στο κυνήγι της κορυφής

V.P: Ποια είναι η αξία ενός Πανελληνίου πρωταθλήματος για τους αθλητές σου; Σε τι προσδοκούν από την κατάκτηση του;

Χ.Π: “Για μένα το να είσαι πρωταθλητής σε τέτοιες κατηγορίες είναι ό,τι πιο υγιές και όμορφο και πάνω από όλα δύσκολο γιατί αυτές οι ηλικίες είναι που έχουν μεγάλες απαιτήσεις και γνώσεις από την δικιά μας την προπονητική θέση.

Προσωπικά έχω γευτεί πολλούς πανελλήνιους τίτλους με διαφορετικές ομάδες σε αυτές τις ηλικίες, ποτέ όμως δεν θα πάψω να κυνηγάω μαζί με τις ομάδες μου την κορυφή. Είναι ο τρόπος που σκέφτομαι, ο τρόπος που δουλεύω και ο τρόπος ο πιο αποδοτικός στην δημιουργία μέσω μεγάλης πίεσης μεγάλων αθλητών. Έτσι έμαθα από μικρός, έτσι συνεχίζω και θα συνεχίζω.

Όταν κάποιος με κερδίσει τον παραδέχομαι και αισθάνομαι ότι μου δίνει ένα καλό μάθημα για να γίνομαι καλύτερος στην δουλειά μου. Για τους δε αθλητές μου, εκτός των κινήτρων για την εισαγωγή τους στα πανεπιστήμια προσπαθώ να τους δώσω να καταλάβουν ότι είναι εφαλτήριο για το τι θέλουν και τι μπορούν να κάνουν στην ζωή τους και να μάθουν να προσπαθούν για το καλύτερο κοιτώντας την κορυφή.

Επιτυχία είναι η γαλήνη του πνεύματος που έρχεται διαμέσου της αυτοϊκανοποίησης, ότι έκανες το καλύτερο δυνατό που μπορούσες για να πετύχεις τον στόχο σου. Αυτό σημαίνει, ότι αν το καταφέρεις έχεις φτάσει στην κορυφή αν όχι θα είσαι κοντά και με γαλήνη στην ψυχή σου αυτό είναι το βασικό μάθημα στα παιδιά μου”.

V.P: Έχεις πολύ μεγάλη εμπειρία και στο αναπτυξιακό και θα ήθελα να μου σκιαγραφήσεις τι σημαίνει για σένα καλός αθλητής;

Χ.Π: Καλός αθλητής για μένα στα αναπτυξιακά είναι αυτός που τεχνικά σωματικά πνευματικά δείχνει ότι μπορεί να ανταπεξέλθει στο μέλλον στο ανδρικό επίπεδο. Αθλητής που έχει το “πακέτο”. Είναι αθλητικός, τεχνίτης, καλός χαρακτήρας, επικοινωνιακός, σταρ χωρίς… καβαλημένο καλάμι και πάνω από όλα να δίνει το είναι του για την ομάδα”.

V.P: Ποιες είναι οι ελλείψεις και τα θέματα που απασχολούν το βόλεϊ επηρεάζοντας τη δουλειά σου, σήμερα;

Χ.Π: “Οι ελλείψεις του βόλεϊ μας… Αν αρχίσουμε να τις απαριθμούμε μάλλον δεν θα τελειώσω ποτέ αυτή την συνέντευξη!!!! Η πάγια άποψη μου είναι, ότι οι άνθρωποι που ασχολούνται με το κάθε αντικείμενο είναι αυτοί που δημιουργούν η καταστρέφουν καταστάσεις. Θεωρώ λοιπόν στα δύσκολα χρόνια που περνάει η πατρίδα μας, στον χώρο του έξυπνου αθλήματος που θέλουμε να λέμε ότι είμαστε επικρατεί χάος, αναρχία, μη απλή ορθολογιστική σκέψη, λάθος επιλογών προσώπων, πραγμάτων και περιοχών.

Το τελευταίο έχει να κάνει με το τελευταίο πανελλήνιο εφηβικό, όπου η τελική του φάση έγινε στο πανέμορφο κατά τα αλλά Καρπενήσι και ταλαιπώρησε πρώτα οικονομικά, δεύτερο γεωγραφικά και τρίτον αναπτυξιακά ομάδες προπονητές γονείς με τους τελευταίους να αναλαμβάνουν τα πάντα. Στα πολύ θετικά αυτής της κρίσης, είναι ότι αρκετές ομάδες στράφηκαν στην βάση στις μικρές ηλικίες, αυτό σίγουρα θα το βρούμε θετικά μπροστά μας τα επόμενα χρόνια”.

V.P: Ποιος είναι ο άμεσα επόμενος στόχος του Ηρακλή (σου);

X.Π: “Ο επόμενος στόχος και μην ξεχνιόμαστε ο βασικός είναι η επάνοδος του Ηρακλή στην Λίγκα. Εκεί που ανήκει. Είμαστε κοντά. Τα δύσκολα τώρα ξεκινούν, υγεία θέλω να έχουν τα παιδιά μου γιατί οι αγώνες κατάταξης θα είναι πραγματικά δύσκολοι και αμφίρροποι. Όσο για το παιδικό είναι και αυτός ένας μεγάλος στόχος μας πάντα θα είναι όσο θα εμπλέκεται το όνομα του Ηρακλή. Έχουμε πολύ δουλειά και αρκετό δρόμο ακόμα”.

V.P: Βρέθηκες αντίπαλος με τις ομάδες του Παναγιώτη Γεωργούτζου (Μίλωνας) σε δύο F4 μέσα σε λιγότερο από έναν χρόνο. Ποια είναι η άποψη σου για εκείνον;

X.Π: “Ο Παναγιώτης Γεωργούτζος είναι σοβαρός, μετρημένος με δουλεμένη καλά την ομάδα του Μίλωνα και στις δυο κατηγορίες παίδων και εφήβων και με αρκετά παιδιά καλοδουλεμένα εκτός του Κυριάκου (Σπυριούνη), που αυτό το θεωρώ πιο σημαντικό. Χρειάζονται τέτοιοι προπονητές σε τόσο σοβαρές ηλικίες και να συνεχίζει έτσι να παρουσιάζει δυνατές ομάδες ….”

V.P: Μία ευχή σου για το μέλλον…

X.Π: “Η ευχή μου είναι να υπάρχουν συνεργασίες στον χώρο μας, όχι εγωισμοί και σωστές επιλογές. Η κρίση είναι μεγάλη αλλά το άθλημα μας θα την ξεπεράσει…”