Σαν να μην πέρασε μια μέρα

Ένας νέος χρόνος, ένας ακόμη μακριά από τον Νίκο Σαμαρά… Σαν σήμερα πριν 4 χρόνια ο “αετός” του Ελληνικού βόλεϊ έφυγε ξαφνικά από την ζωή προκαλώντας θλίψη και οδύνη σε ολόκληρο τον αθλητισμό…

4 χρόνια που μοιάζουν σαν να μην έχει περάσει μέρα. Η 4ης Ιανουαρίου ημέρα μνήμης και τιμής. Η απουσία του “Σαμ” τεράστια και το κενό του δυσαναπλήρωτο. Οι λέξεις και τα λόγια φτωχά για να αποτυπώσουν το μέγεθος του Νίκου Σαμαρά.

Του δικού μας “αετού” που πριν 4 χρόνια “φτερούγισε” για τους ουρανούς. Τόσο άδικα, τόσο ξαφνικά…

Ωστόσο ο Νίκος βρίσκεται δίπλα μας. Κοντά μας… Στις καρδιές και τις ομορφότερες βολεϊκές μας μνήμες…

Τότε που ξεσήκωνε μια Ορεστιάδα και την οδηγούσε από την αφάνεια στην Ευρωπαϊκή καταξίωση. Τότε που ξεσήκωνε ένα ολόκληρο ΣΕΦ και μαζί με την παρέα του οδηγούσε την Εθνική μας ομάδα σε μονοπάτια δόξας.

Τότε που με τον Ηρακλή πανηγύριζε στην Πάτρα τον πρώτο τίτλο της ιστορίας του, τότε που στην Λήμνο δημιουργούσε από το πουθενά μια ομάδα και χάριζε χαμόγελα στους μικρούς αθλητές της…

Ο Νίκος είναι εδώ… Δίπλα μας και πάντα οδηγός μας…. Πάντα για να εμπνέει και πάντα με τα χέρια ανοικτά έτοιμος να πανηγυρίσει.

ΥΓ. : Το Λεύκωμα που εκδόθηκε από τον ΠΑΣΑΠ αποτελεί διαχρονικά μοναδικό “διαμάντι” για τον “αετό” του Ελληνικού βόλεϊ… Λεύκωμα με πλούσιο φωτογραφικό υλικό που κρατά “ζωντανό” τον “Σαμ” και είναι εκεί για να μας θυμίζει το μεγαλείο του…