Τα βρόντηξε ο Μπερούτο!

Τα πάνω κάτω σε λιγότερο από 24ώρες στην Εθνική Ιταλίας… αφού παρά τη στήριξη της Ομοσπονδίας προς τον Μάουρο Μπερούτο, ο ίδιος παραιτήθηκε και μέσω του προσωπικού του blog όπου του αρέσει να εκφράζει τις σκέψεις του ευχαρίστησε όσους ήταν δίπλα σε αυτή τη διαδρομή ενώ δήλωσε περήφανος για τη δουλειά και κυρίως για τις ηθικές αξίες.

Στο μπλογκ του αρχικά, ο πρώην τεχνικός του Παναθηναϊκού ανέφερε: «Σήμερα ενημέρωσα τον πρόεδρο Κάρλο Μάγκρι για την απόφασή μου ότι η παραιτήσή μου από προπονητή της Εθνικής ομάδας. Η γενικότερη ατμόσφαιρα γύρω από την ομάδα σε σχέση με την πειθαρχική τιμωρία των 4 αθλητών που αποφάσισα από το Φάιναλ-6 του World League στο Ρίο, με έκανε να αισθανθώ ότι δεν υπάρχει πλήρης εμπιστοσύνη στη δουλειά μου όπως πάντα άκουγα και όπως είναι και η απαραίτητη προϋπόθεση προκειμένου να εκτελέσω αυτή την αποστολή» ενώ πιο κάτω τόνιζε: «Η συναισθηματική αντίδραση της ομάδας δίπλα στην απόφασή μου (σ.σ τη νίκη εναντίον της Σερβίας και ακόμη περισσότερο τη γενναία ήττα από την παγκόσμια πρωταθλήτρια Πολωνία) μου δίνει τη βεβαιότητα ότι τα πάντα είναι βασισμένα σε αξίες».

Προς το τέλος ο Μπερούτο μέσω του μπλογκ του ευχαριστεί: «Ευχαριστώ όλους εκείνους που εργάστηκαν μαζί μου όλα αυτά τα χρόνια, τους αθλητές και το προσωπικό, όλοι μου δίδαξαν πράγματα. Ιδιαίτερα η σκέψη πηγαίνει στους 30 αθλητές τα τελευταία τέσσερα χρόνια και σε όσους πιο πρόσφατα έκαναν το ντεμπούτο τους με την εθνική ομάδα. Είναι ένα κεφάλαιο για το οποίο είμαι πολύ υπερήφανος γιατί αυτή η χαρά είναι ανεκτίμητη. Ευχαριστώ όλο το προσωπικό των Εθνικών Ομάδων και ιδιαίτερα για τους νέους Mario Barbiero, ανεξάντλητη κινητήρια δύναμη της ομάδας νέων. Ευχαριστώ τον κ. Μάγκρι για την πρόταση στις 17 Δεκεμβρίου 2010, ήταν το μεγαλύτερο παιδικό μου όνειρο. Έχουν περάσει χρόνια από εκείνη την ημέρα, μετάλλια, νίκες, ήττες. 134 φορές άκουσα τον εθνικό ύμνο, την καρδιά μου γεμάτη με υπερηφάνεια και σεβασμό για τη σημαία που απλωνόταν μπροστά μου. Κρατάω όλες αυτές τις αναμνήσεις, αλλά μπορώ να επιλέξω μία: τη φωτογραφία στο Ολυμπιακό βάθρο του Λονδίνου. Η μεγαλύτερη τιμή που θα μπορούσε να φανταστεί ένα αγόρι που είχε αρχίσει να προπονεί στην πόλη του».

Αν και το τελευταίο μήνυμα το… αφήνει για τα δυο του παιδιά: «Έχω μια τελευταία ευχή ιδιαίτερα στα παιδιά μου Francesco και Beatrice: Θα ήθελα να τους εξηγήσω ότι ο νέος τρόπος επικοινωνίας με βάση τις απόψεις που εκφράστηκαν δημόσια στα στάτους της εικονικής κοινωνικής δικτύωσης, σημαίνει ότι έχουν γραφτεί για μένα πράγματα που ελπίζω ότι δεν θα διαβάσουν ποτέ. Πίσω από τους ρόλους υπάρχουν άνθρωποι και η αρχή του σεβασμού του ατόμου αναμένεται να οδηγήσει αυτό το νέο τρόπο επικοινωνίας. Θα ήθελα τα παιδιά μου να μεγαλώσουν με την ιδέα να σέβονται τους κανόνες και τους ανθρώπους. Θα ήθελα να είναι περήφανα που ο μπαμπάς τους, ξεκινώντας από το μηδέν, είχε την απέραντη τιμή να εκπροσωπήσει τη χώρα μας. Θα ήθελα να είναι περήφανα για το γεγονός ότι πέρα από τα επτά μετάλλια κέρδισε, ο μπαμπάς τους έκανε τα πάντα με ειλικρίνεια. Με σκληρή δουλειά, με ειλικρίνεια και με το κεφάλι ψηλά».