Βίλντε: “Kομμάτι της καρδιάς μου η Ελλάδα”

Ο Ραϊμόν Βίλντε ήταν από τα τιμώμενα πρόσωπα στην εκδήλωση του ΣΕΠΠΕ και ο Λετονός για μια ακόμη φορά μιλώντας στο Volleyplanet έδειξε το πόσο αγαπά την χώρα μας…

Μπορεί οι φίλοι και οι συμπαίκτες να ήταν αρκετοί και ο χρόνος πιεσμένος, ωστόσο ο Ραϊμόν Βίλντε στο περιθώριο της βράβευσής του από τον ΣΕΠΠΕ βρήκε χρόνο και μίλησε στο Volleyplanet για τα όσα έζησε στην χώρα μας.

Για τις πανέμορφες στιγμές που έζησε στην Ελλάδα, για την ομάδα του Ολυμπιακού με την συμμετοχή του στο Final 4 του Πρωταθλητριών στο ΣΕΦ, αλλά και για την προπονητική του καριέρα και την προοπτική να τον δούμε σε κάποια ελληνική ομάδα.

Μια βραδιά με παλιούς  φίλους και συμπαίκτες…

«Ναι  μαζί με συμπαίκτες. Η καλύτερη ομάδα, οι καλύτερες στιγμές στην ζωή μου και στην καριέρα μου. Ήταν εύκολο αυτό που κάναμε. Είχαμε την καλύτερη ομάδα , τους καλύτερους προπονητές και τον καλύτερο κόσμο. Τον κόσμο του Ολυμπιακού. Ένα κομμάτι της καρδιάς μου είναι εδώ στην Ελλάδα».

Τι σημαίνει για εσένα αυτή η βράβευση. Μετά από τόσα χρόνια, να σε βραβεύουν και να θυμούνται τις επιτυχίες

«Είναι πολύ συγκινητικό. Κάθε φορά που έρχομαι στην Ελλάδα με μεγάλη χαρά και συγκίνηση. Είναι κάτι ιδιαίτερο για εμένα η Ελλάδα. Την έχω συνέχεια στην καρδιά μου. Η γυναίκα μου μέχρι και σήμερα πιστεύει και λέει πως τα καλύτερα μας χρόνια τα περάσαμε εδώ. Όταν έπαιζα στον Ολυμπιακό».

Λίγα χρόνια αλλά καλά. Γεμάτα επιτυχίες και πολύ σημαντικά πράγματα.

«Ναι ήταν πολύ σημαντικά τα χρόνια που πέρασα στην Ελλάδα. Η αγάπη του κόσμου ήταν κάτι μοναδικό. Όπως και όλο το περιβάλλον. ‘Ήλιος, θάλασσα, τα καλύτερα πράγματα  Ήταν μοναδικά».

Ποια ήταν η πιο σημαντική στιγμή για εσένα. Αυτή που τη θυμάσαι μέχρι και σήμερα έντονα.

«Βεβαίως τον τελικό του 1992 κόντρα στην Μεσατζέρο Ραβέννα που δεν μπορούσα να παίξω την θυμάμαι μέχρι τώρα. Δεν μπορούσα να βοηθήσω τα παιδιά και ήταν πολύ δύσκολο για εμένα. Σίγουρα τον ημιτελικό κόντρα στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Ήταν φανταστικός. Το βράδυ μετά τον ημιτελικό όπου ο κόσμος του Ολυμπιακού είχε βγει στον Πειραιά και πανηγύρισε όλη τη νύχτα».

Μια Ελλάδα που δεν την ξεχνάς καθόλου μιας και φροντίζεις να έρχεσαι συχνά ως προπονητής πλέον της Λετονίας.

«Ναι. Προσπαθώ να κρατήσω την επαφή μου με την Ελλάδα και παίζουμε σχεδόν κάθε χρόνο φιλικά με την Εθνική σας ομάδα. Είναι καλό αυτό. Για εμάς είναι σημαντικό, αλλά πιστεύω και για την Εθνική ομάδα της Ελλάδας».

Αν δεχόσουνα πρόταση από κάποιο ελληνικό σύλλογο θα ερχόσουνα να δουλέψεις ως προπονητής;

«Ποιος ξέρει… Μπορεί να γίνει και αυτό κάποτε….»,