Ζαλμάς: «Εχουμε μπερδέψει τον επαγγελματισμό με την αποκλειστικότητα»

Μέχρι να έρθει ο αντικαταστάτης του Ράτκο Παβλίσεβιτς από την Σερβία έπρεπε να κοουτσάρει για μία φορά την ομάδα και αυτή ήταν χθες βράδυ στο Βραχάτι απέναντι στον Παμβοχαϊκό που ήταν η ομάδα που θήτευσε 6,5 χρόνια και την οποία από την Β΄Εθνική ανέβασε στην Volley League. Για το λόγο αυτό πριν από τον χθεσινοβραδινό αγώνα των δύο ομάδων στο Βραχάτι βραβεύτηκε από τον πρώην πρόεδρο του ΤΑΑ Κώστα Ρωμανό.

Ο Νίκος Ζαλμάς σε μία συνέντευξη εφ όλης της ύλης στο volleyleague.gr μιλάει για το πρόβλημα που προέκυψε, για τη νέα ομάδα του Φοίνικα και τις δυνατότητες της, τον Παμβοχαϊκό, την βράβευση του αλλά και για την κριτική που ασκήθηκε για τους χειρισμούς στο συγκεκριμένο θέμα.

Για την ήττα του Φοίνικα με 3-0 σετ από τον Παμβοχαϊκό: «Αυτά τα παιχνίδια πρέπει να τελειώνεις από την αρχή. Η ομάδα μου είχε άγχος και πίεση. Δεν έβγαλε τον χαρακτήρα που είχε στο Λιγκ Καπ που νικήσαμε 3-1. Η πρεμιέρα κρύβει πάντα δυσκολίες. Δε μπήκαμε ποτέ στο παιχνίδι. Είναι μία εικόνα που δεν την είχα από την ομάδα μου ούτε καν και στο πρώτο φιλικό. Είπα στα παιδιά πως θα με εκπλήξει εάν και στη συνέχεια τους δω έτσι. Ολο το παιχνίδι μας είχε προβλήματα. Δεν κάναμε τίποτα σωστά. Γίναμε η χαρά του αντίπαλου προπονητή να κερδίζει ένα ματς 3-0».

Επηρέασε την ομάδα τα όσα προηγήθηκαν τις προηγούμενες μέρες;

«Ολους μας επηρέασαν αυτά τα γεγονότα και φυσικά και τους παίκτες αλλά είναι επαγγελματίες και θα συνεχίσουν».

Μιλήσατε με το νέο προπονητή Ράτκο Παβλίσεβιτς;

«Ηρθε στο γήπεδο και είδε τον αγώνα. Αύριο το πρωί θα συνεργαστούμε με τον κύριο Παβλίσεβιτς για να του παραδώσω την ομάδα».

Ποιος είναι ο απολογισμός των 60 ημερών με τον Φοίνικα;

«Συνεργάστηκα με το Φοίνικα κοντά για δύο μήνες. Σε αυτούς τους δύο μήνες έγιναν πολλά πράγματα. Από την 1^η Αυγούστου μέχρι τώρα η εικόνα είναι εκ διαμέτρου αντίθετη. Εγιναν πολλά πράγματα στην οργάνωση και πολλά και για την σύνθεση της ομάδας. Η ομάδα είναι σε καλό δρόμο. Έχει μεγάλες δυνατόητες. Είμαι πολύ ευχαριστημένος και αφήνω μία έτοιμη ομάδα. Κάναμε πολλά και σε επίπεδο οργάνωσης μαζί με μία νέα διοίκηση που ανέλαβε στο σύλλογο. Τα πάντα είναι καινούργια για τον Φοίνικα».

Πως αισθάνεσαι που πρέπει να πάρεις αυτή την απόφαση;

«Θλίβομαι που δεν θα τελειώσω αυτή την συνεργασία. Δεν είναι ευχάριστο. Μένω με την εντύπωση πως αυτή η ομάδα έχει κάτι το ξεχωριστό και θα κάνει κάτι πολύ καλό σε κάποια από τις τρεις διοργανώσεις».

Με την διοίκηση είχες καλή συνεργασία;

«Δουλέψαμε πολλές ώρες μέσα στο γήπεδο για να δημιουργήσουμε αυτή την ομάδα. Όλα ξεκίνησαν από το μηδέν. Ευχαριστώ θερμά όλους όσοι συνεργάστηκαν μαζί μου. Αναφέρομαι στους αθλητές, στο σταφ, στη διοίκηση και στον πρόεδρο που με εμπιστεύηκαν καθώς και όλο τον κόσμο που με αγκάλιασε προσωπικά αλλά και στην ομάδα. Μας το έδειχναν έμπρακτα στην καθημερινότητα μας. Στο μυαλό μου θα έχω πάντοτε ότι αυτή η συνεργασία θα πρέπει κάποτε να ολοκληρωθεί».

Πως ένιωσες που έπαιξες στο Βραχάτι έναν αγώνα με τον Φοίνικα και τιμήθηκες από τον Παμβοχαϊκό;

«Είναι ένα πολύ περίεργο και έντονο συναίσθημα αυτό που έζησα αποεψε. Εκτιμώ πολύ αυτή την τιμητική και ευγενική κίνηση από τους ανθρώπους του Παμβοχαϊκού. Ηταν μία πολύ δύσκολη εβδομάδα για μένα και τελειίωσε με πολύ συγκίνηση. Ευχαριστώ θερμά όλους όσους ήρθαν να με τιμήσουν και να με ευχαριστήσουν. Υπάρχει δέσιμο που δεν θα χαλάσει ποτέ και εύχομαι και στον Παμβοχαϊκό και στον Κώστα Δεληκώστα καλή συνέχεια».

Αισθάνεσαι πως θέλεις να δώσεις απάντηση στις επικρίσεις που δέχτηκες για το θέμα της αποχώρησης σου;

«Το θέμα της απόσπασης μου ήταν γνωστό στη διοίκηση της Σύρου από την πρώτη στιγμή και ήμασταν σε συνεννόηση. Είχα διαβεβαιώσεις πως θα τακτοποιηθεί. Την θέση μου θα την τιμούσα πηγαίνοντας στο γραφείο φυσικής αγωγής Κυκλάδων έχοντας ετοιμάσει ημερίδες και παρουσιάσεις στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση Κυκλάδων. Πιστεύω πως θα άφηνα σημαντική προίκα στο βόλεϊ όπως κάνω εδώ και χρόνια, ειδικά στο ανδρικό βόλεϊ. Από εκεί και πέρα δεν έχω την αίσθηση ότι το περιβάλλον στο οποίο εργάζομαι είναι αυστηρά τόσο επαγγελματικό που να έχω κάνει κάτι αντιδεοντολογικό ή αντιεπαγγελματικό».

Εννοείς την διπλή επαγγελματική ιδιότητα;

«Ναι. Εάν ζούσαμε σε άλλη εποχή και σε άλλη χώρα θα μπορούσαμε να κουβεντιάζουμε για επαγγελματικές συνθήκες. Όταν αυτές απουσιάζουν εντελώς από τη δομή όλου αυτού του οικοδομήματος του ελληνικού πρωταθλήματος και με δεδομένες τις συνθήκες ανασφάλειας που επικρατούν στη χώρα, τότε συγγνώμη που επιλέγω να κάνω και τα δύο, δηλαδη, καθηγητής σε σχολείο και προπονητής στην Volley League. Το εργασιακό μου περιβάλλον δεν μου προσφέρει καμία ασφάλεια».

Αν μπορούσες να κάνεις μία επιλογή τι θα επέλεγες μεταξύ του επαγγελματία προπονητή και του σχολείου;

«Σε ιδανικές συνθήκες και αν αποφασίσουμε να φτιάξουμε ένα καθαρά επαγγελματικό περιβάλλουν τότε πράγματι θα προτιμήσω να είμαι προπονητής στη Λίγκα. Εννοείται πως αυτό θα μου εξσφάλιζε τα ένσημα μου και το μισθό μου σε μηνίαια βάση. Επίσης έχω πολλές ενστάσεις ακόμα: Δε νομίζω πως είμαι λιγότερο επαγγελματίας από κάποιον άλλο Ελληνα ή άλλο ξένο προπονητή που κάνει απλά μία προπόνηση δύο ωρών, ούτε έχω την αίσθηση πως επειδή είμαι γυμναστής και σε σχολείο φαίνομαι λιγότερο επαγγελματίας από παίκτες που προπονούνται ένα δίωρο την ημέρα από αθλητές που έχουν θέση στο δημόσιο και άδεια πρακτορείου ΠΡΟΠΟ. Εχουμε μπερδέψει τον επαγγελματισμό με την αποκλειστικότητα ως προς την απασχόληση. Πόσο λιγότερο επαγγελματίας φαίνομαι όταν δουλεύω 10-12 ώρες την ημέρα σε ομάδες και συγκριτικά με έναν γιατρό ή με έναν δημοσιογράφο που μπορεί να δουλεύει παράλληλα σε 2-3 σάιτ και να βγαίνει σε έναν τηλεοπτικό σταθμό; Τον επαγγελματισμό μου και την προσπάθεια που κάνω 26 χρόνια στο βόλεϊ και κυρίως στο ανδρικό βόλεϊ ας τον κρίνουν οι εκάστοτε διοικήσεις που συνεργάστηκα με γνώμονα όχι μόνο τις ώρες αλλά και την ποιότητα. Ας δούμε κάποτε τι προίκα αφήνει ο καθένας σε μία ομάδα. Νομίζω πως ως προς αυτούς τους τομείς έχουμε καλά πράγματα να πούμε. Κλείνοντας θα ήθελα να τονίσω πω για τον plan B στον Φοίνικα ήμασταν σε πλήρη συνεργασία με την διοίκηση του Φοίνικα σε περίπτωση που δε μπορούσε να τελεσφορήσει η απόσπαση μου και να μείνω στο νήσι. Ετσι φτάσαμε από κοινού σε ένα πρόωρο και συναινετικό διαζυγίο το οποίο καμία από τις δύο πλευρές δεν ήθελε».